Digiplace heeft zich enige tijd geleden opgegeven als steunpunt voor Ubuntu NL. Ik heb al een paar mensen kunnen helpen. Onlangs kreeg ik een verzoek voor een cd van Ubuntu. Die heb ik natuurlijk zelf gemaakt en met plezier weggegeven.
Afgelopen vrijdag kwam echter een zending binnen met zo’n 20 cd’s. Inmiddels zijn er al drie verdwenen en ligt de rest klaar voor eventuele belangstellenden die niet over snel internet of over een cd brander beschikken.
Hoewel er meerdere mogelijkheden bestaan (Gnome Office Suite, IBM Lotus Symphony of KOffice) zullen de meeste mensen onder Ubuntu gebruik maken van de OpenOffice.org kantoor suite.
Om maximaal gebruik te maken van OpenOffice.org is het zinvol om een paar extra pakketten te installeren. (Zoek die pakketten op onder Synaptic of installeer ze in een terminal met het commando sudo apt-get install <pakketnaam>)
Met openclipart-openoffice.org en openclipart-png krijg je een pakket aan licentievrije clipart toegevoegd die je kan gebruiken bij je documenten of presentaties. Eenmaal geïnstalleerd kan je die graphics vinden onder de (OpenOffice.org) menu ingang “Invoegen->Afbeelding->Uit bestand” . Blader dan vervolgens naar deze locatie: /usr/share/openclipart en ga dan naar de map png of svg om je keuze te maken (prachtige graphics overigens!)
Het pakket openoffice.org-java-common maakt het gebruik van de wizzard functie beschikbaar zodat je eenvoudig een ontwerp kunt gaan toepassen. Er zijn standaard al een paar templates onder OpenOffice.org beschikbaar maar je kan ook templates downloaden vanaf b.v. OpenOffice.org Templates.
Voor deze functie is het natuurlijk nodig om Java geïnstalleerd te hebben. (sudo apt-get install sun-java6-jre sun-java6-plugin sun-java6-fonts) Ook moet je binnen OpenOffice.org de juiste (zie het plaatje) verwijzing hebben gemaakt.
Met behulp van deze extra pakketten staat je niets meer in de weg om productief het beste uit jezelf te halen.
In december 2008 heb ik al eens gewezen op de schoonheid van het GNOME thema Shiki Colors. En hoewel de toen gevolgde werkwijze nog steeds kan heb ik met een nieuwe installatie van Ubuntu 9.04 (op mijn nieuwe 1 TB Harddisk) gekozen voor de beschikbaar gestelde GNOME-Colors PPA.
Een PPA staat overigens voor Personal Package Archives. Het is dus een softwarebron die is ingericht door derden (dus niet officieel van Ubuntu). Dat kan enig risico inhouden maar normaal gesproken is het een archief van de officiële ontwikkelaar(s) van een bepaald softwarepakket.
Op deze PPA kan je de instructies vinden om deze bron en benodigde handtekening toe te voegen aan je softwarebronnen. Als je daarna alles hebt ververst kan je eenvoudig e.e.a. installeren met het commando:
sudo apt-get install gnome-colors shiki-colors
en vervolgens een thema naar keuze (Systeem, Voorkeuren, Uiterlijk) activeren.
Zoals je ziet ziet dit thema (Shiki-Brave) er mooi uit in combinatie met een wallpaper waar ook blauw en donker in is verwerkt. Mogelijk valt je ook op dat het menu transparant is gemaakt. Je kan door het menu de maan zien schijnen. Er zijn meerdere manieren te bedenken waarmee je dat kan uitvoeren.
Zelf gebruik ik Compiz en heb daarin (CompizConfig) gekozen voor “Opacity, Brightness and Saturation”.
Vervolgens heb ik de PPA van Ubuntu Tweak ook toegevoegd aan mijn softwarebronnen en Ubuntu Tweak met behulp van deze pagina geïnstalleerd.
Daarna tref je Ubuntu Tweak in je menu aan (Toepassingen, Systeemgereedschap) en kan je beginnen met tweaken.
Omdat ik het Metacity Window theme het mooiste vind heb ik onder “Bureaublad” gekozen voor een vinkje bij het Metacity thema en vervolgens gekozen voor “enable transparent menus” onder “Bureablad-Compiz Fusion”
En daarmee is elk menu transparant gemaakt. Niet alleen van je GNOME menu maar ook van b.v. Nautilus of je webbrowser. Het ziet er allemaal bijzonder gelikt uit op deze manier.
Onder Ubuntu is het eenvoudig om Google Earth te installeren. Een zoektocht in Synaptic of een terminal commando als “sudo apt-get install googleearth” is voldoende om dat voor elkaar te krijgen. Zorg er dan wel voor dat je de Medibuntu bron hebt toegevoegd.
sudo wget http://www.medibuntu.org/sources.list.d/`lsb_release -cs`.list --output-document=/etc/apt/sources.list.d/medibuntu.list; sudo apt-get -q update; sudo apt-get --yes -q --allow-unauthenticated install medibuntu-keyring; sudo apt-get -q update
Maar niet altijd werkt Google Earth dan zoals je zou verwachten. Dat komt omdat er dan geen goede verwijzing staat naar het programma bestand. Dat is eenvoudig op te lossen. Je gaat naar (Menu, Systeem) Voorkeuren en kiest daar voor “Hoofdmenu”
Je klikt daar in het linkerdeel op het item “Internet” en daarna (rechts) op “Google Earth” Als je dan vervolgens klikt op “Eigenschappen” kan je eenvoudig het commando aanpassen. Het standaard commando is “googleearth %f” maar dat laten we nu voorafgaan door de prefix /usr/bin/. Vervolgens kan je dan nog zorgen dat Google Earth zich “naadloos” aanpast aan je Gnome desktop door de toevoeging “-style GTK+“. Compleet levert dat dus deze starter op: /usr/bin/googleearth -style GTK+ %f
Nu start Google Earth niet alleen correct op, het ziet er ook nog eens heel plezierig uit.
Het zal niemand zijn ontgaan: Ubuntu 9.04 is uitgebracht.
Inhoudelijk zijn er geen echte verschillen ten opzichte van mijn eerder opgedane ervaringen met de Alpha & Beta uitvoeringen opgevallen. Ik blijf niet helemaal tevreden over de grafische kwaliteit maar ben er inmiddels van op de hoogte dat ik dat meer moet toeschrijven aan de combinatie van mijn grafische kaart en de laatste NVIDIA driver.
Het lijkt er regelmatig op dat er rond de letters een kleurzweem ontstaat. Als ik “nv” gebruik i.p.v. “nvidia” in mijn xorg.conf is het probleem niet aanwezig. Nou heb ik geen state of the art kaart, maar een Asus 7600GT met 256 MB DDRIII geheugen is nou ook weer niet helemaal waardeloos natuurlijk. Ik overweeg om eens naar een oudere driver over te stappen.
Maar op dit moment ben ik met andere experimenten bezig.
Avant Window Navigator is een dock voor op je Linux desktop. Ik heb er al eens eerder mee gespeeld maar vond al snel dat de potentie groter was dan haar bruikbaarheid. Inmiddels is aan die belofte van toen voldaan. Avant maakt een stabiele indruk en is bruikbaar in de praktijk.
Het is weliswaar niet op zijn “Gnome’s” maar een verandering van spijs doet ook op mijn bureaublad wel eens goed. Je kan Avant Window Navigator (AWN) gewoon terugvinden onder Synaptic en valt dus met een paar muisklikken te installeren. (sudo apt-get install avant-window-navigator avant-window-navigator-data awn-applets-c-core awn-applets-c-extras awn-applets-python-core awn-applets-python-extras awn-manager)
De rest wordt dan vanzelf mee geïnstalleerd. Je start AWN op vanuit je Toepassingen – Hulpmiddelen menu. Zorg ervoor dat je het onderste Gnome paneel verwijderd en dat je het blauwe AWN manager altijd helemaal rechts laat staan.
Of ik er mee blijf werken moet de toekomst nog uitwijzen, maar de komende dagen laat ik het gewoon staan.
Soms lijkt het wel of de geschiedenis zich aan het herhalen is. In oktober 2005 maakte ik de overstap van Mandriva naar Ubuntu. Ik had daar toentertijd een poos tegen aan zitten te hikken maar heb nooit spijt gehad van die beslissing. Integendeel! Maar een nieuwsgierige geest blijft natuurlijk kriebelen en vanuit een virtualbox sessie zag ik Mandriva 2009.1 RC zich uitstekend presenteren. Het werd dus tijd om die beslissing van toen weer eens te toetsen aan de actualiteit.
Laat ik maar beginnen met de conclusie: Ik blijf trouw aan Ubuntu. Maar die beslissing verdient natuurlijk wel een toelichting.
Laat ik meteen vermelden dat Mandriva een uitstekende indruk op mij heeft gemaakt. Dat begint al bij het installeren van Mandriva. Het ziet er natuurlijk heel anders uit dan dat je van Ubuntu gewend bent. Bij het partitioneren moet je even goed uitkijken, maar de opties spreken op zich voor zich zelf. Daarom kon ik mijn root en /home ext4 partities eenvoudig omzetten naar ext3 en een bestaande data partitie gewoon behouden en opnieuw laten aankoppelen. Ook leuk is de manier waarop de live installer je hardware scant en op basis daarvan je de optie geeft om bepaalde hardware ondersteuning niet mee te installeren. (niet voor gekozen overigens)
Als je eenmaal de installatie hebt weten te af te ronden start Mandriva met haar eigen thema op. Fraai, maar niet mijn persoonlijke keuze. Maar dat heb ik onder Ubuntu net zo goed. Updates draaien gaat ook prima en opvallend is dat NVIDIA al geïnstalleerd blijkt te zijn.
Wel krijg ik onder nvidia-settings een foutmelding “Unable to load X Server Display Configuration page: Dynamic TwinView is disabled on screen 0”. Dat lijkt mij relatief eenvoudig op te lossen in je /etc/X11/xorg.conf. Overigens zie ik ook onder Mandriva dat de schermvoorkeuren van Gnome mijn scherm niet wil herkennen hoewel de verversing hier wel goed staat ingesteld.
Aangenaam verrast was ik door de grote hoeveelheid beschikbare software. Ik was in staat om bijna al mijn favoriete programma’s vanuit de standaard (!) repo’s te installeren (ik miste overigens wel Prism en Gwibber) Door gebruik te maken van easyurpmi of de urpmi configuratietool van Mandrivaclub.nl heb je snel ook extra bronnen toegevoegd. Die laatste zijn ook nodig als je gebruik wil maken van zgn. non-free pakketten. Standaard zal Mandriva b.v. codecs aanbieden die je mag kopen via Fluendo. Maar dat verschilt niet zo erg van Ubuntu waar feitelijk een soortgelijke situatie aanwezig is. Met behulp van de zgn. PLF packages kan je onder Mandriva bijna alles laten functioneren.
Andere opvallende verschillen is de standaard aanwezigheid van een Gnome splash screen die onder Ubuntu is verdwenen. Ook een prachtige default screensaver valt snel op. Het mag ook gezegd worden dat de Nederlandse vertaling van Gnome erg goed is verzorgd.
Tot zover een enthousiast verhaal. Waarom dan toch voor Ubuntu blijven kiezen? Daarvoor moet ik terug naar een eerder gestelde vraag of het nou gaat om Gnome of om de daaronder liggende distributie. Anders gezegd: is Gnome onder Mandriva nou zoveel anders dan onder Ubuntu? Het antwoord is nee. Daar zit niet zoveel verschil in. En dan kijk je dus verder naar essentiële verschillen die er toe doen. En die zijn er.
Ik vond het b.v. onder Mandriva heel veel ingewikkelder om mijn HP Photosmart C5180 te laten werken. Inclusief de scanner! Mandriva heeft dan weliswaar een prachtig en uniek Control Center, maar zonder die toeters en bellen laat Ubuntu zien dat het ook goed kan. Of beter!
Een groter probleem is het laten functioneren van mijn Hauppauge PVR 150 kaart. Die gebruik ik om naar kabeltelevisie te kunnen kijken. Die krijg je niet zonder meer aan de praat onder Mandriva. En dat is een bekend fenomeen. Ach..als je jezelf moeite getroost komt het vast wel goed, maar waarom zo lastig als het makkelijk kan? Onder Ubuntu is het installeren van ivtv-utils genoeg om alles aan de praat te krijgen.
Als ik dan alles overzie kan ik alleen maar roepen dat Mandriva een prachtige distibutie is. Maar dat het gemak van Ubuntu, in combinatie met de daarin door mij opgedane ervaringen mij niet heeft doen besluiten om weer de “Mandriva way in doing things” uit te voeren. Een zwaktebod, misschien, maar voor mij staat het wederom vast: Ubuntu is op de desktop vooralsnog niet makkelijk te verslaan.
In oktober 2005 ben ik overgestapt van Mandriva naar Ubuntu. En ik mag zonder enig voorbehoud roepen dat ik daar nooit spijt van heb gehad. Maar ik ben momenteel onder VirtualBox de 2e release candidate aan het bekijken van Mandriva Linux 2009.1. En daar word ik toch wel erg blij van moet ik zeggen.
Dat is een boeiende vraag. Ben ik nou gewoon een groot liefhebber van Gnome of is het juist Ubuntu waar mijn voorkeuren liggen? In ieder geval ben ik een Gnome gebruiker. Een van de redenen (er waren er meer) waarom ik toentertijd naar Ubuntu ben overgestapt was het feit dat Mandriva duidelijk KDE als default desktop omgeving had neergezet. Maar tijden veranderen. Mandriva heeft naast een Free (alleen opensource packages) en een KDE versie ook een 100% Gnome desktop beschikbaar gesteld.
Die Gnome desktop is niet zoveel verschillend als die je van Ubuntu of andere distributies gewend bent. Het grote verschil zit hem ook niet in de .rpm versus .deb based packages. Of je nu met apt-get of met urpmi wil werken is ook niet zo’n grote aanpassing. Er is ook heel veel software beschikbaar, vooral als je werkt met de mogelijkheden van http://easyurpmi.zarb.org/
Wat valt dan vooral wel op?
Ten eerste de mogelijkheden om je systeem te configureren en te beheren. Ik ken geen andere distributie die dat zo goed voor elkaar heeft als Mandriva.
Maar ik zie ook andere voordelen naar voren komen. (overigens werkt Mandriva veel prettiger onder VirtualBox dan een Ubuntu versie). Zo worden er nieuwere software versies gebruikt. Onder Ubuntu Jaunty werkt b.v. Liferea nog steeds niet goed en is het wachten op een stabiele versie 1.6 (die in de maak is). Maar bij Mandriva is al versie 1.5.14 als tussen oplossing aangeboden. Nou maakt een zwaluw nog geen zomer maar mijn nieuwsgierigheid is wel gewekt.
Verder kan je met deze zgn. Mandriva One cd gewoon over flash, codecs en andere toeters en bellen beschikken. Het lijkt erop dat de voordelen van een betaald lidmaatschap (Mandriva is een beurs genoteerd bedrijf) minder noodzakelijk zijn geworden. Als dat niet zo is hoor ik dat graag.
Op 23 april verschijnt Ubuntu 9.04 en op 29 april verschijnt Mandriva 2009.1. Ik ga in ieder geval een tijdje met Mandriva werken. In het “echie” en dus niet virtueel. Ik hoop alleen dat er tzt ook een 64 bit versie wordt aangeboden. Hoe dan ook…wordt vervolgd.
Zojuist is de RC van Ubuntu 9.04 vrijgegeven. Lees de release notes voor alle sappige details en als je vast wil beginnen dan kan je terecht op de download pagina van Ubuntu.
Een van de handige toetscombinaties onder Linux is het herstarten van je X-server. Met de combinatie Ctrl-Alt-Backspace kan je de huidige sessie beëindigen en wordt de instelling van je xorg.conf opnieuw ingelezen. Onder Ubuntu 9.04 (althans in de ontwikkelfase) is die toetscombinatie uit de standaard configuratie verdwenen. Mocht je die mogelijkheid ook missen dan is het gelukkig snel op te lossen.
Je installeert daarvoor het pakket “dontzap” (sudo apt-get install dontzap) en daarna geef je het commando:
sudo dontzap --disable
Je logt vervolgens even uit, logt weer in en voila!
Mocht je toch spijt hebben van die beslissing dan is een sudo dontzap --enable voldoende om die mogelijkheid weer om zeep te helpen.
Het item over een schermafdruk maakt van alles los. Waaronder een reactie van ikkefc3 die deze clip kon adviseren. Waarvoor dank. En hierbij op Digiplace: Ubuntu Performance
