Ubuntu

Adobe Air (en Tweetdeck) op een 64 bits Ubuntu systeem

Op mijn HTC Desire HD is Tweetdeck de onbetwiste applicatie voor mijn Twitter account. Op mijn Ubuntu desktop gebruik ik daar nog steeds Gwibber voor. En dat begint toch te steken. Gwibber kan niet zover terug in historie en reageert niet altijd even snel in de tijdlijn. Daarnaast zijn er veel meer mogelijkheden in Tweetdeck aanwezig. Waarom dus niet op mijn desktop overstappen naar Tweetdeck?

Dat lijkt logisch ware het niet dat Tweetdeck Adobe Air nodig heeft om te kunnen functioneren. En Adobe Air werkt niet onder een 64 bits versie van Linux. Maar gelukkig is er een oplossing.

Voor de zekerheid controleer je of je lib32nss-mdns  hebt geïnstalleerd (sudo apt-get install lib32nss-mdns)

Download de Adobe Air deb package en sla die op je bureaublad op

Maak op je bureaublad een tijdelijke map aan met de naam tmp

Open een terminal tik in cd /Bureaublad of cd/ Desktop en ga verder met de opdrachten:

dpkg-deb -x adobeair.deb tmp

dpkg-deb –control adobeair.deb tmp/DEBIAN

sed -i “s/i386/all/” tmp/DEBIAN/control

dpkg -b tmp adobeair_64.deb

en sluit dit verhaal af met het commando:

sudo dpkg -i adobeair_64.deb

Vervolgens ga je naar de downloadpagina van Tweetdeck en kiest voor de button Download nu (gratis)

De rest wijst zich zelf.

Hoe verbind je Ubuntu automatisch met een Samba share op een QNAP NAS?

Liever een NFS oplossing? Kijk dan hier (werkt veel beter op een Linux computer)

Als je naast je ‘gewone’ computer ook nog andere computers in je netwerk hebt hangen dan wil je daar op enig moment natuurlijk ook naar toe kunnen gaan. Als die andere computers werken onder Windows dan maak je daarvoor meestal gebruik van het zgn. Samba protocol. Het werkt snel, wordt goed ondersteund door Linux en je kan er zondermeer gebruik van maken via bijvoorbeeld Nautilus. Samba is zo ingeburgerd dat ook Linuxservers Samba bijna standaard aan boord hebben.

Het is eenvoudig om verbinding te krijgen met een samba share. In nautilus tik je in smb://usernaam@ipadresvanserver/sharenaam en je komt binnen. Maar is het niet gemakkelijker om het automatisch te doen? Je zet je computer aan en de samba share is beschikbaar. Hoe dat gaat staat in dit artikel.

Aan de slag op de server

In mijn situatie gaat het om een gewenste permanente  verbinding tussen mijn Ubuntu desktop en een in mijn netwerk opererende QNAP NAS (TS-419P). Die NAS geeft de mogelijkheid om met Samba te werken. Dankzij de eenvoudige webinterface van QNAP is het een kwestie van een vinkje plaatsen bij de Netwerk Services.

Het instellen van de cliënt

Op de desktop moet er wel wat meer gebeuren. Om te beginnen installeer je het pakket smbfs met het commando sudo apt-get install smbfs

The SMB/CIFS protocol provides support for cross-platform file sharing with Microsoft Windows, OS X, and other Unix systems.

Omdat ik specifiek wil dat een share op mijn QNAP NAS constant is gemount moet ik ervoor zorgen dat bij het booten de inloggegevens van die NAS bekend zijn. Daarom maak je een klein onzichtbaar tekstbestandje (gksudo gedit /root/.naslogin) en plaatst daarin je gebruikersnaam en je wachtwoord. Let wel..de gebruikersnaam en het wachtwoord van de gebruiker op je NAS.

In dit voorbeeld noem ik  dat bestand dus .naslogin waardoor de PUNT ervoor zorgt dat het bestand niet automatisch zichtbaar wordt weergegeven. In dit bestand komen maar twee regels tekst te staan:

username=
password=

En inderdaad, achter het = teken komt dan de gebruikersnaam en wachtwoord te staan van de gebruiker op die NAS. Omdat het bestand onzichtbaar in de /root map komt te staan heeft het in ieder geval een veilig plekje gevonden.

Dit bestand moet je aanpassen met het commando: sudo chmod 600 /root/.naslogin

Vervolgens open je met rootrechten wederom je editor en past het bestand /etc/hosts aan (gksudo gedit /etc/hosts) In dit bestand voeg je het IP adres van je server met daarachter de netwerknaam toe. De standaard netwerknaam van een QNAP NAS is QNAP en als je die niet zou hebben veranderd komt er dus QNAP achter het IP adres van je NAS te staan.

De volgende stap is het aanmaken van een zgn. mountpoint. Dat is een map die straks de complete inhoud van de QNAP share laat zien alsof het op jouw computer staat. Je maakt die map aan met het commando sudo mkdir /media/mapnaam. In dit voorbeeld noem ik die map dus ‘mapnaam’

Die map moet je vervolgens even goed in zijn rechten zetten. Vanuit de terminal doe je dat met het commando sudo chmod 777 /media/mapnaam

We zijn er nu bijna. Je moet nu het bestand /etc/fstab aanpassen. Dat doe wederom met rootrechten en dus met gksudo gedit /etc/fstab. Maak het venster van gedit wat groter zodat alles keurig wordt uitgelijnd en voeg een nieuwe regel toe met de volgende syntax:

//ipadresvanjeserver/sharenameopserver /media/mapnaam cifs credentials=/root/.naslogin,rw,iocharset=utf8,dir_mode=0777,file_mode=0777  0 0

Let dus goed op dat je de juiste waardes vermeld (ipadres, mapnaam, sharenaam en inlogbestand). Als het allemaal correct is wordt de verbinding gemaakt als je daarna het commando sudo mount -a intikt in je terminal. Je ziet dan een icoon van de share op je bureaublad verschijnen.

Tot slot:

Als je hierna je computer herstart zie je meteen weer dat icoon op je bureaublad staan én een vermelding in Nautilus. Als je liever geen icoon op je bureaublad ziet staan dan kan je kiezen om sudo gconf-editor in te voeren en dan het  vinkje te verwijderen bij de entry:  Apps/nautilus/desktop.. volumes_visible.

Gnome 3

Gebruikers van de Gnome desktop krijgen in april van dit jaar te maken met een geheel nieuwe versie van hun vertrouwde Gnome werkblad omgeving. De huidige 2.* branche die in juni 2002 werd geïntroduceerd zal niet verder worden ontwikkeld dan haar huidige 2.32 versie.

Vanaf april 2011 krijgen we namelijk Gnome 3.0 aangeboden. Het meest in het oog springende verschil zal het gebruik van Gnome Shell zijn. Deze Gnome Shell vervangt de huidige panels en zal op een andere manier gaan zorgen voor het ‘bedienen’ van de desktop. Daarnaast zal de Metacity window manager worden vervangen door Mutter. Het grote verschil hierbij is dat Mutter compositing gaat aanbieden.

Ubuntu heeft al aangegeven dat ze op een andere manier invulling gaan geven aan Gnome 3.0. Zij zullen met een eigen variant gaan komen, waarbij enerzijds Compiz als windowmanager zal worden ingezet en anderzijds Gnome Shell zal worden vervangen door Unity.

Gebruikers van de alpha versie voor Ubuntu 11.04 kunnen daar al mee experimenteren. Zelf ben ik nog niet zover , maar binnenkort gaat er wel een van mijn computers draaien onder  de Alpha van Ubuntu 11.04.

Maar hoewel Unity anders zal worden vormgegeven én werken dan Gnome Shell lijken ze natuurlijk inhoudelijk wel op elkaar. En daarom ben ik nu eens gaan kijken naar de uitwerking van Gnome Shell. Gewoon om eens te zien in hoeverre die nieuwe desktop mijn desktop gebruik zal gaan veranderen.

Onder Ubuntu 10.10 is dat snel gedaan door Gnome shell te installeren. Vanuit een terminal is een sudo apt-get install gnome-shell voldoende. Vervolgens heb ik ervoor gekozen om Compiz even te vervangen door Metacity. Dat gaat eenvoudig met behulp van Fusion-Icon (sudo apt-get install fusion-icon). Je kan daarna dit programma vinden in je hulpmiddelen menu en eenmaal opgestart kan je met een linker muisknop de keuze wel vinden om te kiezen voor  Metacity.

Vervolgens start je Gnome Shell op door een uitvoer venster te openen met de toetscombinatie ALT+F2 en daarin geef je dan het commando: gnome-shell –replace.

Dat levert meteen een hele transformatie van je desktop op. Alleen je wallpaper blijft eigenlijk staan. De twee panels zijn verdwenen. Aan de bovenkant van het scherm is een zwarte balk verschenen met links een Activiteiten menu en rechts een beperkt aantal iconen voor ondermeer netwerk, afmelden etc.

Programma’s (activiteiten) start je op door je muis naar de linkerbovenhoek te brengen. Dan verschijnt er vanzelf een panel aan de linkerzijde van het scherm van waaruit je keuzes kunt maken. Als snel zie je dan ook dat je meerdere desktops kan openen. Als je op een open venster klikt op zo’n virtuele desktop dan staat die applicatie meteen op je scherm en verdwijnt ook het zwarte panel aan de linkerzijde.

Het wisselen tussen open applicaties kan lastig zijn als er veel open staan omdat de vertrouwde functionaliteit van het onderste panel is verdwenen. Daar zal wel een  shortcut voor gemaakt zijn of worden dus dat zal wel goed komen lijkt mij. Al met al is het echt even wennen, maar ik voorzie eigenlijk ook weer niet al te veel problemen op mij af komen.

En dat stelt toch wel een beetje gerust om de waarheid te zeggen. Want ik ben echt wel verknocht aan mijn Gnome desktop. Maar het ziet er ook hier naar uit dat ‘anders’ iets anders is dan ‘minder’. Temeer omdat de door Ubuntu meegeleverde versie van Gnome Shell niet de meest bijgewerte versie is. Daarvoor zou je eigenlijk vanuit GIT de laatste snapshot moeten installeren. Maar daar waag ik mij nog niet aan. Temeer omdat uiteindelijk onder Ubuntu een andere Shell zal worden toegepast. Ik kijk er toch wel met enig vertrouwen naar uit.

Simpel Backup Suite

Onlangs werd hier een QNAP TS-419 NAS geïnstalleerd. Met de komst van een dergelijke machine ga je natuurlijk ook nadenken over een backup strategie. Voorheen kopieerde ik de belangrijkste mappen en bestanden naar een aparte partitie van mijn harde schijf. En heel soms kopieerde ik die ook weer naar een externe harde schijf. Dat kan je niet echt een strategie noemen natuurlijk.

Daarom ben ik overgestapt naar een geautomatiseerd proces van backuppen. Hoewel dat ook prima kan met bijv. rsync heb ik een grafische frontend gebruikt: Simple Backup Suite.

Simple Backup Suite comprises of backend backup script and GNOME GUI frontends that provide a simple yet powerful backup solution for common desktop users. Simple Backup Suite comprises of backend backup script and GNOME GUI frontends that provide a simple yet powerful backup solution for common desktop users.

Installeren en configureren

Installeren is eenvoudig te realiseren via bijv. Ubuntu Softwarecentrum. Zoek naar “Configuratie van Simple Backup” en de benodige bestanden worden geinstalleerd. Daarna kan je het programma configureren via Toepassingen, Systeemgereedschap, Simple Backup-Configuration.

De opties van Simple Backup Suite spreken wel voor zich. Ik heb gekozen voor een volledige backup om de 30 dagen en verder wordt er dagelijks een incremental backup gemaakt. Uiteraard heb ik vervolgens de belangrijkste mappen gekozen waar mijn data én instellingen worden bewaard. Denk dan aan bijv. Documenten, maar ook aan de (onzichtbare) mappen voor applicaties zoals bluefish, xchat, thunderbird etc.

Wat ik alleen even moest uitzoeken was de manier om dat naar mijn NAS te laten stromen. Maar dat bleek ook niet lastig te zijn. Op mijn QNAP heb ik het FTP protocol actief gemaakt. Ik gebruik die alleen intern, want de poort is niet naar buiten open gezet. (Je kan natuurlijk ook ssh gebruiken).

Door nu de juiste verwijzing te maken wordt volautomatisch iedere dag de backup gedraaid. Dat gaat snel en geruisloos en dat maakt het leven weer een heel stuk prettiger (en veilig)

Sleutelring

Onlangs besloot ik in Ubuntu 10.10 om mijn wachtwoord te veranderen. Er was geen directe aanleiding voor. Het kwam eigenlijk omdat ik toevallig die optie tegenkwam. Als je onder Ubuntu naar Voorkeuren klikt en daar kiest voor “Over Mij” zie je vanzelf die optie aangeboden worden.

Zo gezegd, zo gedaan. Het blijkt echter niet helemaal goed te gaan. Als je opnieuw inlogt krijg je een melding van je Keyring applicatie. En dan moet je alsnog je oude wachtwoord inbrengen.

Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Het is gelukkig snel op te lossen. In Nautilus maak je even de verborgen bestanden en mappen zichtbaar door de toetscombinatie CTRL-H. Blader dan naar .gnome2/keyrings en wis daarin het bestand login.keyring.

Blijft natuurlijk de vraag waarom dat zo moet. Als je gebruik wil maken van de GUI, zijn er dan andere manieren om je wachtwoord (en keyring) te veranderen?

Verwijder programma’s uit meldings applet

Aanvullend op het vorige artikel (Thunderbird zichtbaar maken in Ubuntu’s Gnome’s Melding Applet) is het ook handig om meer controle te krijgen op de standaard onderdelen die Ubuntu heeft geplaatst in die meldingsapplet. Ik gebruik b.v. zelf liever Pidgin dan Empathy. Het is dan best wel verwarrend als je toch steeds de chatfunctie van Empathy aangeboden krijgt in de meldings applet.

Het is echter eenvoudig op te lossen. Je moet daarvoor naar de volgende lokatie bladeren:

/usr/share/indicators/messages/applications

In die map staan kleine tekstbestandjes zoals gwibber, evolution, empathy. In mijn geval heb ik dus evolution en empathy verwijderd. Daarna even opnieuw inloggen. Hieronder zie je nu de inhoud van die vernieuwde applet met daarin Thunderbird, Pidgin en Gwibber. Niets meer en niets minder. Gewoon helemaal zoals ik het wil hebben.

Mocht je later spijt krijgen, de inhoud van het verwijderde bestand kan je zelf ook maken:

/usr/share/applications/evolution.desktop en /usr/share/applications/empathy.desktop

Thunderbird zichtbaar maken in Ubuntu Gnome’s Meldings Applet

Ik heb onlangs Gnome’s Evolution een eerlijke kans gegeven om Thunderbird te vervangen. Maar uiteindelijk moet ik toch vaststellen dat Thunderbird  stabieler en sneller werkt dan Evolution.

Maar toch zit het mij niet lekker. Want het grote voordeel van Evolution onder mijn Ubuntu 10.4 Gnome desktop is de integratie van Evolution in de Meldings Applet. Wat zou het niet heerlijk zijn als dat ook voor Thunderbird geregeld kan worden.

En dat blijkt dus te kunnen. Als volgt:

Installeer een eigen xpi add-on in Thunderbird

(zie ook Verwijder programma’s uit meldings applet)

Om te beginnen installeer je libnotify-bin met het commando:

sudo apt-get install libnotify-bin

Vervolgens installeer je het pakket bzr met het volgende terminal commando:

sudo apt-get install bzr

Daarna geef je het volgende commando:

bzr branch lp:libnotify-mozilla

Daarmee wordt een nieuwe map in je home aangemaakt. Je gaat daar naar toe door een terminal te openen en het commando in te geven als:

cd libnotify-mozilla

En vervolgens geef je opdracht:

./build.sh

Daarmee wordt in de map /home/jouwnaam/libnotify-mozilla/ een bestand aangemaakt met de naam libnotify-mozilla.xpi

Dat is een bestand die je in Thunderbird kan toevoegen met behulp van de menu functie (Extra Add-ons). Kies daar voor de optie Installeren… (links onder) en herstart Thunderbird.

Vervolgens ga je weer naar Add-ons en klikt daar op de mogelijkheid “voorkeuren” bij de regel van Libnotify Popups. Plaats daar de vinkjes naar behoeften.

 

Je kan met een test notification meteen zien of het wat voor je is.

 

Nou werkt dit alleen maar als Thunderbird open staat. Als je Thunderbird afsluit is die plugin immers ook niet beschikbaar. Dat is op te lossen door Thunderbird te starten met behulp van alltray. Daar is eerder al iets over geschreven op Digiplace. Door alltray te gebruiken start een programma in de systray op en dat programma blijft daarin ook actief. Je kan dus niet zo makkelijk mee Thunderbird perongeluk wegklikken.

Installeren:

sudo apt-get install alltray

En vervolgens pas je de starter van Thunderbird aan door alltray te plaatsen voor het commando van Thunderbird zelf.

Helaas is alltray nog niet berekend op het donkere thema van Ubuntu en komt er een klein wit kadertje om het icoon te staan. Daar wordt aan gewerkt. Mocht er hier iemand zijn die daar een handige oplossing voor heeft dan hou ik mij ten zeerste aanbevolen.

Voor de goede orde, het installeren van een eigen add-on doe je natuurlijk niet zomaar en dus voor eigen risico. Bij mij werkt het uitstekend.

Google Chrome met een Lucid sausje

Met de overstap naar de beta van Ubuntu’s Lucid Lynx heb ik ook een overstap gemaakt van Firefox naar Google Chrome. In eerste instantie omdat ik last had van deze bug die Firefox voor mij gewoon onbruikbaar maakt. Maar inmiddels ben ik gewoon heel erg tevreden over Google Chrome.

Het is alleen jammer dat Google Chrome op het eerste gezicht zo slecht integreert op de desktop van Ubuntu 10.4. Want daar is het nodige aan de vormgeving veranderd. Toch is het eenvoudig passend te maken binnen b.v. het nieuwe thema van Ubuntu: Ambiance.

Om te beginnen kan je natuurlijk met je rechtermuisknop klikken op het venster van Google Chrome. En dan kies je daar voor “titelbalk en kaders van systeem gebruiken” . Maar dan kan het nog mooier gemaakt worden.

Hier is b.v. een Ambiance thema voor Google Chrome

En hier is een extra extensie die het helemaal af maakt: de Ubuntu Light themes scrollbars

UPDATE (04/04): die laatste is bij mij de oorzaak van teveel crashende webpagina’s. Uitzetten dus.

Die twee oplossingen geven vervolgens het onderstaande  resultaat. Let op de scrollbar en de kleur van iconen die nu helemaal ‘des Ubuntus’ zijn geworden.

 

Beoordeeld: Ubuntu 10.4 – Lucid Lynx

Op dit moment van schrijven is Ubuntu 10.4 nog maar net in de beta fase aanbeland. Maar het is natuurlijk leuk om alvast een kijkje in de keuken te nemen! Digiplace stapt per vandaag al over en laat je vast meegenieten van de nieuwste ontwikkelingen.

De release datum van Ubuntu 10.4 staat overigens gepland voor 29 april 2010. Voor die tijd verschijnt er nog een beta2 op 8 april en een release candidate op 22 april.

Hardware

Ik heb een schone installatie gedaan op mijn IKBENSTIL desktop. Voorzien van een AMD Athlon 64×2 dualcore 4600+ processor en 2 GB aan werkgeheugen. Er zit ook een Asus EN7600 GT videokaart in met 256 MB aan DDRIII geheugen.

Geschikt dus voor een 64 bits versie van Ubuntu, maar omwille van het ‘beperkte geheugen’ heb ik gekozen voor een 32 bits installatie. Daar komt bij dat flash en Adobe Air toepassingen in een 32 bits omgeving net iets makkelijker willen werken. Meer geheugen erin prikken is voor mij geen optie omdat mijn Haupauge PVR 150 kaart niet overweg kan met 4 GB aan werkgeheugen.

Installatie

De installatie verloopt zoals gebruikelijk. Er zijn op het eerste gezicht geen vernieuwende functies geïntroduceerd. De bestaande partities werden dus weer voorzien van het ext4 filesysteem en verder ben je in een paar klikken klaar. Wat natuurlijk wel opvalt is het vernieuwde logo en thema van Ubuntu. Daarover later meer.

Ubuntu heeft natuurlijk een uitstekende installatie routine en ook voor een beginnende gebruiker wordt het erg moeilijk om hier de fout in te gaan. Er zijn keurige informatie schermen tijdens de installatie zodat je optimaal kan worden geïnformeerd over de desktop die zich na een succesvolle installatie kan ontvouwen.

Wat valt meteen op?

Daar is inmiddels al genoeg over geschreven denk ik. Het traditionele bruin en oranje van Ubuntu heeft een makeover gekregen. Er is nu een paars bureaublad en een donker thema als standaard ingesteld. Op zich eigenlijk niet zo heel belangrijk, want je kan uiteraard zelf elk gewenst thema of wallpaper gebruiken. Maar ook voor een besturingssysteem is een goede 1e indruk een belangrijk onderwerp en op zich is Ubuntu daar wel in geslaagd.

Het opvallendste kenmerk van de nieuwe vormgeving is natuurlijk de verplaatsing van de vensterknoppen. Er is in de levendige gemeenschap van Ubuntu een heftige discussie losgebarsten over dit fenomeen. Mijn eerste reactie was ook om de knoppen weer naar rechts te verplaatsen (iets wat je eenvoudig met behulp van gconf-editor kan bewerkstelligen). Maar op zich loont het wel de moeite om het eens te proberen. Het menu zit ook links, teksten beginnen ook links in de kantlijn en dus mag een vensterknop toch ook wel links geplaatst worden?

Er is meer wat opvalt. Zoals snelheid! Jawel, het gaat allemaal razendsnel onder deze nieuwe vrijgave van Ubuntu. Het bootproces is b.v. voorbij als je (bij wijze van spreken) met je ogen knippert. Dat gaat zo onwaarschijnlijk snel!  Maar ook de normale gebruikservaring is absoluut sneller dan vorige versie van Ubuntu.

Firefox fonts?

Het allerbelangrijkste is eigenlijk het tegenvallende plaatje van Firefox. Sommige websites worden gewoon heel vervelend weergegeven. Zo erg zelfs dat je al snel een fikse hoofdpijn krijgt tijdens het gebruik van Firefox. Dat probleem heb ik eerder gezien! Inderdaad…bij de introductie van Ubuntu 9.04.

Ook dit keer zocht ik de oplossing in een andere instelling van de fonts. Of ik dacht dat het probleem zat bij de nvidia driver in combinatie met mijn grafische kaart. Maar nee…niets van dat alles. Want de websites die er zo beroerd uitzien onder Firefox zien er prima uit onder Google Chrome. Of onder Epiphany. Wat gaat er dan mis met Firefox?

Nou..het gaat hier om een bug. Om bug #512615 om precies te zijn.

It looks like firefox is being compiled with “–disable-system-cairo”, even though the rules file is supposed to check for cairo 1.8.8, and use the system cairo.

Since the firefox cairo doesn’t have the lcd filter patch, and the system cairo does, rendering is ugly.

Is dat erg? Ja! Maar Ubuntu komt pas uit op 29 april dus er is nog hoop op een aanpassing. Let wel..dit is eerder gebeurd en het verbaasd mij wel dat dit soort zaken zo lang op een oplossing moeten wachten. Mijn workaround is het installeren van Google Chrome geweest. Gewoon vanaf hun eigen webstek. Het werkt geweldig en ik overweeg om Firefox te bedanken voor jaren trouwe dienst. Google Chrome is snel, heeft een grotere viewport en is erg gemakkelijk om te gebruiken.

En verder?

Er is een heleboel meer te ontdekken in de aanstaande Ubuntu. Ik noem b.v. de integratie van Gwibber op de desktop. Het Ubuntu thema van Gwibber is ook meegenomen als thema voor Empathy. Die twee applicaties beginnen nu een volwassen indruk te maken moet ik zeggen.

Die volwassenheid kom je ook tegen in andere applicaties. Dat heeft overigens niet zoveel met Ubuntu te maken want we praten hier over Gnome applicaties. Ik noem b.v. gThumb, een programma die overigens niet standaard tot de uitrusting van Ubuntu hoort. Als we praten over grafische applicaties dan valt natuurlijk op dat Gimp verdwenen is. Kwestie van ruimtegebrek op de iso cdrom, het is gewoon te installeren vanuit b.v. Synaptic. Ook xsane is verdwenen uit het grafische menu. Daarvoor in de plaats treffen we nu  Simple Scan aan.

Nautilus is ook veranderd. Het lijkt in eerste instantie een puur cosmetische verandering te zijn. Maar er zit toch een klein addertje onder het gras.

Je kan namelijk niet meer je eigen path intikken. Alles is nu grafisch geworden en ik zag niet zo snel hoe ik dat kon veranderen vanuit Nautilus zelf. Met behulp van gconf-editor (opdracht in je terminal) kan dat wel overigens. (apps, nautilus, preferences en vinkje in “always_use_location_entry”)

 

Ook Rhythmbox mag even vermeld worden. De interface is uitgebreid. En binnenkort opent Ubuntu One Musicstore haar poorten via Rhythmbox. Van mij mogen ze beginnen. Rhythmbox is helemaal geweldig met veel extra plugins om gebruik van te maken.

Conclusie

Ik had eerlijk gezegd niet het idee dat er weer een succesnummer zat aan te komen. De LTS versies hebben toch vaak een behoudend karakter. Maar ik ben aangenaam verrast. Het totale plaatje is goed, anders, maar goed. Er zijn nog best wel een hoop zaken die aandacht behoeven. Maar er is nog ruim 1 maand te gaan. Inmiddels ben ik overtuigd van haar kwaliteiten en is Ubuntu 10.4 beta1 mijn uitgangspunt voor wat nog meer gaat komen.

Scroll naar boven