Ubuntu

Tijdschriften te koop via Ubuntu Softwarecentrum

Cannonical heeft een overeenkomst gesloten met Linux New Media. Deze uitgeverij geeft ondermeer de (Engelstalige) tijdschriften uit van Ubuntu User, Linux Magazine, Linux Pro Magazine en ADMIN Magazine.

Dankzij deze overeenkomst is het nu mogelijk om via Ubuntu Softwarecentrum deze tijdschriften te kopen. Je krijgt dan een digitale editie of PDF uitgave van deze tijdschriften. Er is echter nog enige onduidelijkheid over de te hanteren prijs. Er wordt in het persbericht gesproken over een prijs van $ 6,99 maar in de praktijk lijken die prijzen fors hoger te liggen.

The Ubuntu Software Center is an online store integrated with the Ubuntu Linux distribution that offers both free and proprietary software products. Digital editions of Ubuntu User, Linux Magazine, and ADMIN will be available through the Software Center for US$ 6.99.

According to Linux New Media Editor in Chief Joe Casad, “Our mission is to provide the Linux community with insightful, high-quality technical articles on Linux and Open Source technology. This partnership is a great fit because we love to provide answers and insights on how to use Linux, and this kind of information is so important to all Ubuntu Users. We’re very excited about reaching our audience through this innovative new channel.”Canonical also announced a partnership with the Pearson Technology Group to provide eBooks for the Ubuntu Software Center.

Overigens kan je ook via Ubuntu Softwarecentrum de (gratis) Full Circle magazine downloaden. Die uitgaves worden dan automatisch in je /opt/fullcircle/issues opgeslagen.

Help! Ik raak mijn desktop kwijt

Op Statcounter Global Stats kan je heel eenvoudig zien hoe het marktaandeel is van besturingssystemen, browsers, zoekmachines etc. Als je daar naar kijkt dan moet je heel erg goed kijken om iets over Linux terug te vinden.

Wereldwijd pakt Linux een magere 0,8% marktaandeel. Als je kijkt naar Nederland dan is het marktaandeel zo laag dat het niet eens meer wordt geregistreerd.

 

Besturingssystemen wereldwijd

 

 

Besturingssystemen in Nederland

 

En elk jaar wordt er wel een keer door iemand geroepen dat dit het jaar wordt waarin Linux gaat doorbreken. Dat is natuurlijk klinkklare onzin. Linux is allang doorgebroken. Op de server, smartphone, tablets, mediaplayers, netwerkapparatuur etc. is Linux niet meer weg te denken. Maar op de desktop is dat inderdaad nooit gelukt.

Tegelijkertijd erger ik mij als gebruiker van Ubuntu (Gnome) aan het -wat ik noem- het uitkleden van mijn desktop.  En het wordt bij elke release alleen maar erger. Vroeger kon je bijvoorbeeld kiezen welke screensaver je wilde gebruiken. Je kon daarbij alles naar eigen wens instellen. Dat werd met de komst van Gnome-screensaver overboord gegooid. En tegenwoordig heb je alleen nog maar een zwart scherm tot je beschikking. Een statusbar in Nautilus waarin je kan zien hoeveel ruimte je nog hebt in je map…foetsie. Vensterknoppen worden tegenwoordig onder Gnome ook als vervuiling gezien en worden dus voor ons maar onzichtbaar gemaakt. Je zal maar in de war raken. En de hele invulling van Gnome 3 en Unity…allemaal bedoeld om het gebruikers zo simpel mogelijk te maken?

Als ik kijk naar oplossingen en hulpmiddelen zoals op http://www.omgubuntu.co.uk/ en http://www.webupd8.org/ bijna dagelijks worden aangeboden dan wordt  mijn desktop straks een verzamelplaats voor PPA’s. Is dat dan soms de bedoeling?

Kortom: Linux op de desktop is een niche product. Linux is voor de nerds & geeks onder ons. Die hoef je niet te betuttelen met beslissingen om de interface simpel te houden. Die willen gewoon functionaliteit. En ik hoop oprecht dat die straks weer standaard worden aangeboden.

Ubuntu 11.10 – Nautilus tweaks

Onder Ubuntu 11.10 zijn een aantal opties om Nautilus in te stellen verplaatst. Zo zocht ik naar de mogelijkheid om standaard met (CTRL-L) locaties op te starten. En ik wilde ook heel graag weer de statusbar terug vinden. Voorheen kon je dat soort zaken regelen met gconf-editor maar dat werkt niet meer onder Ubuntu 11.10

Dconf-tools

Om die mogelijkheden weer terug te toveren moet je Dconf-tools installeren. In een terminal gaat dat met sudo apt-get install dconf-tools. Vervolgens tik je (zonder sudo) dconf-editor in je terminal in.

Locations instellen:

Als je dconf-editor hebt opgestart (liefst in volledig schermgrootte) blader je (links) door de opties en plaatst een vinkje aan het einde van dit pad:

org ➜ gnome ➜ nautilus ➜ preferences ➜ always-use-location-entry

Statusbar instellen

Op de zelfde manier, dus vanuit dconf-editor zet je een vinkje bij:

org ➜ gnome ➜ nautilus ➜ window-state ➜ start-with-status-bar

 

osscomputers – Lets use open source

Een prachtig initiatief is live gegaan: http://osscomputers.nl/.

Via deze organisatie (een stichting zonder beoogd winstoogmerk) kan je voor zeer schappelijke prijzen een computer kopen die is voorzien van een GNU/Linux besturingssysteem (Ubuntu) én applicaties.

De stichting ossComputers heeft als doel het vergroten van de bekendheid van “open source software” een heeft geen winstdoelstelling. Omdat veel mensen denken dat het ingewikkeld is om een besturingssysteem te installeren doen wij dat en bieden de computers kostendekkend aan. De eventuele winst die gemaakt wordt besteden we weer aan het promoten van “open source software”.

De stichting is op 13 juli 2011 opgericht door Andries Filmer. Hij is sinds 1996 actief met internet applicaties en de besturingsystemen FreeBSD en Gnu/Linux (Debian en Ubuntu). Doordat hij een groot voorstander is van Free- en Opensource Software (FOSS) heeft hij de stichting opgericht om bovenstaande punten te verwezenlijken.

Ik neem mijn pet af voor Andries en buig diep voor hem. Heel erg diep! Grote klasse.

Hoe maak je een mysql dump?

Naast Linux op je desktop heb je mogelijk ook nog een server draaien. Dat kan bij je thuis zijn of je maakt gebruik van een webserver bij een provider.

Mocht je bij een provider een zgn. shared website hebben dan is het meestal niet mogelijk om middels een ssh verbinding binnen te komen. Met behulp van bijv. FTP is het niet lastig om bestanden heen en weer te versturen tussen je desktop en server. Maar hoe pak je dat aan als je een backup of restore wilt uitvoeren van een op de webserver draaiende mysql database?

Hier behandel ik dan drie mogelijkheden die ik zelf heb geprobeerd. Je maakt óf gebruik van phpmyadmin, óf van je terminal of middels een script in de grafische interface (Plesk, Directadmin etc.) van je provider.

Let op: Mocht je dit willen proberen dan doe je dat voor eigen risico. En voor de goede orde, de terminal en crontab is bij mij de absolute favoriet.

PHPMYADMIN

Dit programma kan je óf zelf installeren óf je maakt gebruik van je providers DB Manager wat ook vaak een versie van phpmyadmin is. Als je database is geselecteerd kies je voor het export tabblad, kiest vervolgens voor selecteren alle tabellen en maakt in de regel gebruik van de default ingestelde waarden. Maar als je een grote database hebt draaien is het best nog lastig om die backup fatsoenlijk binnen te krijgen. Bijvoorbeeld omdat de te exporteren omvang is beperkt door de provider. Het is dan ook veel handiger om het via je terminal te doen. Daarvoor heb je wel medewerking nodig van de provider. Die moeten in hun firewall jouw IP adres vrijgeven voor mysql diensten. Je provider heeft dan waarschijnlijk wel een eis dat je zelf met een zgn. fixed IP adres moet werken. Als dat allemaal gelukt is ga je als volgt te werk:

MySQL dump maken vanuit je terminal

Open een terminal en installeer de mysql client. Onder Ubuntu 11.04 gaat dat met:

sudo apt-get install mysql-client-5.1

Vervolgens voer je in je terminal een commando in met de volgende syntax:

 

mysqldump -h DOMEINNAAM -u DATABASE_USERNAAM -pWACHTWOORD DATABASENAAM > GEWENSTE UITVOERNAAM.sql

 

De groot afgedrukte aanwijzingen pas je dus aan met je eigen gegevens. En dan gewoon in kleine letters. Let op dat de optie -p meteen wordt gevolgd door het database wachtwoord. Je zal bij het uitvoeren van deze opdracht zien dat je heel snel je database krijgt aangeleverd (in je /home/user map)

Als je dit nu wilt automatiseren dan kan je op je desktop (of op een Linux based NAS of home server) een crontab maken. Open je terminal en voer in:

 

crontab -e

 

Je krijgt dan mogelijk (bij de 1e keer) een vraag welke editor je wil gebruiken. Kies daar je eigen voorkeur (nano) en voeg helemaal onderaan het commando in zoals hierboven stond vermeld maar dan met toevoeging van de Unix tijdnotatie en het pad naar de opdracht.

Ik wil bijvoorbeeld elke nacht om 03:00 uur een dump maken en dan kies voor het commando:

 

0 3 * * * /usr/bin/mysqldump -h DOMEIN -u DATABASE USER -pWACHTWOORD DATABASENAAM > /home/USERNAAM/GEWENSTE UITVOER NAAM`date +'%Y-%m-%d'`.sql

 

Let op: De groot afgedrukte namen aanpassen aan je eigen gegevens, inclusief USERNAAM en zorg dat de ` tekens staan voor en achter dit gedeelte`date +%Y%m%d` gevolgd door de .sql extensie. De gewenste uitvoernaam wordt dan voorzien van een datumnotatie wat archivering een stuk makkelijk maakt.

Als je met Nano de regel goed hebt geplaatst save je dat bestand en verlaat de editor . Dan wordt op dat moment de opdracht klaar gezet voor uitvoer. Met het terminal commando crontab -l kan je dat overigens controleren.

MYSQL DUMP vanuit Plesk ..

Heb je bij je provider geen MYSQL toegang verkregen dan kan je de crontab (zonder de uitvoer en exportpaden) inbrengen in de in Plesk/Directadmin etc. aangeboden functieruimte. Gebruik daarvoor de documentatie van je provider want je wilt er wel voor zorgen dat de uitvoer wordt weggeschreven naar een veilige zone op je webserver óf dat de uitvoer wordt gemaild.

In een volgend artikel laat ik dan zien  hoe je een database backup weer terug kunt plaatsen met behulp van een handig script genaamd bigdump.php.

(Met dank aan Andries Filmer)

Unity, Gnome 3.0, KDE & fonts

Sinds de laatste Alpha versie van Ubuntu 11.04 werk ik onder Unity. Op Digiplace zijn al een paar artikelen te vinden over mijn eerste ervaringen. Je kan in die artikelen waarschijnlijk wel lezen dat ik redelijk positief gestemd was over Untity. Je moet het immers een kans geven en  hoewel alles anders is geworden is dat niet meteen overal een nadeel.

Inmiddels ben ik op een punt gekomen waarin het gebruik van Unity mij begint tegen te staan. Ik moet allemaal hacks uitvoeren om e.e.a. naar mijn zin te krijgen. Globalmenu, externe applicaties zoals diodon, indicatorsproblemen..ga maar door.  En waarom moet Unity nou zoveel lijken op OSX? Ik gebruik bewust Linux omdat ik zowel Windows als OSX niet prettig vind werken.

Nou wil ik ook uit  principe niet terug naar de vertrouwde Gnome 2.* omgeving. Die bevalt welliswaar erg goed, maar is toch gedoemd te verdwijnen. Dan kijk ik toch liever vooruit naar dingen die gaan komen.

Gnome 3.0 heb ik inmiddels geprobeerd. In eerste instantie via een PPA onder Ubuntu. Ik werd daar niet gelukkiger van. Ik heb Fedora 15 Beta gebruikt en daar werkt het wel weer beter. Maar daar krijg ik niet hetzelfde mooie plaatje als onder Ubuntu. De fonts zijn niet zo strak, scherp zoals ik dat  gewend ben. Ligt het aan mij? Kan best, help mij maar om het te verbeteren. Want ik krijg het niet voor elkaar. Niet alleen onder Fedora overigens, ook onder OpenSuse 11.4 komt dat probleem om de hoek kijken. Niet dat het heel slecht is, maar gewoon niet zo mooi als onder Ubuntu.

De irritatie liep zo hoog op dat ik zelfs Kubuntu ben gaan installeren. En dat is nogal wat dat je als Gnome gebruiker via Unity naar KDE gaat kijken.

Laat ik maar meteen zeggen dat ik heel veel goede dingen zie in KDE. Zo mooi en veelzijdig dat ik mij begon af te vragen waarom ik niet naar KDE overstap.

Maar ook daar zijn de problemen met font rendering aanwezig. Wat ik ook probeer, ik krijg geen mooie rendering van de fonts voor elkaar. En via allerlei reviews (zoals bijvoorbeeld deze) blijkt dat ik daar niet alleen in sta. Vroeger (2003 of zo) loste ik dat onder Mandrake op door gnome-settings-daemon te laden. Dan werd de Gnome manier van werken onder KDE toegepast met een prachtig beeld als resultaat. Maar dat werkt tegenwoordig niet meer lijkt wel.

Daarom ben ik weer terug bij Ubuntu 11.04. Niet uit overtuiging, maar bij gebrek aan beter. Een beetje vreemd, maar op dit moment weet ik het even niet meer. Ik denk overigens dat die problemen opgelost zijn in oktober van dit jaar. Dan wordt zowel Gnome 3.0 als Unity aangeboden en kan je vrij tussen die twee switchen zonder je windowmanager om zeep te helpen. Ik vertrouw erop dat tegen die tijd veel van de geconstateerde ongemakken zijn overwonnen. Maar ondertussen knaagt KDE 4.6 aan mijn geweten.

Update:

Hier een tweetal screenshots naast elkaar. Links is Unity, Rechts is KDE. Zorg dat je full screen die afbeelding bekijkt om verschillen te kunnen zien van fonts.

Unity or not to Unity?

Met de aanstaande release van Ubuntu 11.04 breekt Ubuntu met een lange traditie. De koppeling met de vrijgaven van Gnome wordt immers doorbroken. En dus wordt Ubuntu niet met Gnome 3.0 aangeleverd maar met Gnome 2.32.1. En dat is natuurlijk een opvallende beslissing. De ontwikkelaars van Gnome (waar ook Canonical een belangrijke bijdrage in heeft) hebben met Gnome 3.0 een geheel vernieuw platform neergezet. Maar er kwam een verschil van inzicht wat er toe heeft geleid dat Ubuntu zal verschijnen met een eigen interpretatie van de Gnome Shell.

Een fundamenteel verschil tussen de shell van Gnome 3.0 en Ubuntu is de keuze van de composiet windowmanager. Gnome heeft gekozen voor Mutter waar Ubuntu heeft gekozen voor Compiz. Daaroverheen heeft Ubuntu ervoor gekozen om Unity verder te ontwikkelen en toe te passen als de standaard shell voor haar besturingssysteem.

Het ziet er naar uit dat deze beslissing mede is ingegeven door de overtuiging van Ubuntu dat ze een rol kunnen spelen in de ontwikkeling van zgn. Touch devices. Onder Ubuntu 10.10 werd die ondersteuning al meegebakken en het ziet ernaar uit dat het steeds belangrijker wordt om daar verder op in te spelen. Als je dan een dergelijke visie hebt ontwikkeld dan moet je er ook voor zorgen dat je de juiste tools optimaal weet aan te bieden. De toekomst zal nog moeten uitwijzen of Unity daarin gaat slagen.

Ubuntu 11.04

Op 28 april zal Ubuntu’s Natty Narwhal officieel verschijnen. Op dit moment kan je al met de 2e bèta een proefje nemen. Een bèta van Ubuntu is normaal redelijk stabiel en grote veranderingen zijn niet meer te verwachten. Daarom is het een goed moment om eens te kijken hoe Unity valt te gebruiken voor een doorgewinterde Gnome 2.* gebruiker.

De installatie van Ubuntu 11.04 zal wederom geen problemen gaan geven. Er zijn wel verschillen met vorige versies maar over het algemeen genomen zal een gebruiker zich hier best wel mee weten te redden. Het wordt pas spannend als je het systeem opnieuw opstart en je wordt begroet door de Gnome Display Manager. Daarin kan je namelijk de keuze maken of je wilt werken met de Classic Ubuntu of met de nieuwe standaard Ubuntu: Unity.

Als je kiest voor Unity dan kom je ineens in een volstrekt andere omgeving aan. Er is bijvoorbeeld geen onderste paneel meer. En het bovenste paneel heeft een andere functie gekregen. Er staan nog een paar icoontjes in de rechter boven hoek (daarover later meer) en een Ubuntu logo met daaronder de toepassingen starter. Naar nu blijkt wordt het bovenste panel dan ook eigenlijk gebruikt voor het zgn. Global-Menu systeem. Gebruikers van Apple’s OSX zijn daar al mee bekend. De vensters van applicaties zijn ontdaan van hun menu structuur omdat dit  menu is verplaatst naar het bovenste paneel. Althans…als het applicatievenster de focus heeft gekregen.

Er zal ongetwijfeld een heleboel voordeel aan deze beslissing kleven anders is het niet gedaan. Persoonlijk zie ik er nog niet de voordelen van in. Wel als een applicatie full screen wordt gebruikt. Dan werkt het prima. Maar als je met meerdere applicaties werkt op een groot scherm dan moet ik toch echt veel te vaak met mijn muis te ver naar boven om keuzes te kunnen maken.

Een ander opvallend verschil is dat het paneel geen mogelijkheden meer biedt om panel applets een plek te geven. Dus mocht je gewend zijn om bijv. te werken met sensor applets, een weather applet, CPU- of systeeminfo applets…jammer! Die tijd is blijkbaar voorbij. En zelfs het rechter rijtje (indicators) heeft haar beperkingen gekregen. Want als gebruiker van HPTOOLS zie ik mijn HP utility niet meer staan. En mijn vertrouwde Parcellite klembordmanager is ook niet zichtbaar én dus onbruikbaar geworden. (tip: gebruik Diodon en dan werkt dat wel weer). Ik vermoed dat deze situatie vanzelf zal worden opgelost want het is ondenkbaar dat alle functionaliteit uit een nieuwe Shell wordt verbannen.

Genoeg over dat panel, Unity is natuurlijk heel veel meer. Het gaat vooral om de interactie tussen de aangeboden interface en de gebruiker. Wat valt dan op?

Dash

Ten eerste de aanwezigheid van Dash. Die verschijnt op het moment dat je klikt op het Ubuntu logo, links boven aan het panel. Je krijgt dan een aantal shortcuts naar veel gebruikte toepassingen of bestanden te zien. Tevens is deze Dash voorzien van een search bar waarin je de naam van een applicatie kunt zoeken én kan starten. Gebruikers van Gnome-Do zullen deze actie ongetwijfeld herkennen.

Dash wordt ook zichtbaar als je vanuit de verticale toepassingen paneel klikt op “Applications” of “Files en Folders”.

Je kan ook met je rechtermuisknop de Applications of Files en folders button klikken en dan een keuze maken uit het menu wat dan verschijnt. Als je een programma hebt opgestart dan verschijnt dat automatisch in de application bar. Met een rechtermuisknop kan je dan bepalen of dat programma daar een definitieve plek verdiend.

Je vindt daar ook een workspace switcher en uiteindelijk valt er mee te werken.

Maar Unity werkt pas echt  prettig als je gebruik maakt van toetsenbord, muis en venster shortcuts. Een mooi overzicht staat op de website van Askubuntu: http://askubuntu.com/questions/28086/unity-keyboard-mouse-shortcuts

Het gaat te ver om nu al te roepen dat Unity geweldig werkt. Dat doet het niet. Er zijn nog teveel tekortkomingen. Ook de stabilteit in combinatie met Compiz baart nog zorgen. Maar tot mijn eigen verbazing val ik nog niet terug naar de vertrouwde Gnome 2.* omgeving. Ik heb nog geen ervaring opgedaan met de definitieve versie van Gnome 3.0 dus die vergelijking kan ik ook nog niet maken. Het zal mij niet verbazen als Unity zich weet te handhaven en dat het een verstandige beslissing is geweest. Maar -nogmaals- dat moet de praktijk gaan uitwijzen. Ubuntu zal het niet gemakkelijk krijgen maar als ze erin slagen hebben ze wederom hun desktop naar een hoger platform weten te tillen.

Voeg Tweetdeck toe aan Unity application panel

Op 28 april verschijnt Ubuntu 11.04 waarbij Unity wordt geïntroduceerd als default shell voor de desktop. Binnenkort volgt er een uitvoerige recensie op Digiplace. Dankzij de beta valt er nu  al redelijk mee te werken en ik moet zeggen dat ik steeds enthousiaster aan het worden ben over de mogelijkheden van Unity.

Ik loop nog wel tegen bepaalde tekortkomingen aan van Unity (of mijn ervaringen) en die probeer ik dan op te lossen. Zo is bijvoorbeeld het ontbreken van Parcellite klembord op te lossen door Diodon te gebruiken. En als Tweetdeck gebruiker is het mogelijk gebleken om Tweetdeck te te laten verdwijnen naar het panel.

Maak daarvoor (als root) een tekstbestand aan met een opdracht die verwijst naar jouw Tweetdeck locatie. In mijn geval gaat het dan om (ongeveer) de volgende inhoud:

/opt/TweetDeck/share/META-INF/AIR/tweetdeckfast.heleboelleestekens.desktop

Noem dat bestand tweetdeck en plaats dat in de volgende locatie:

/usr/share/indicators/messages/applications

Stel dan Tweetdeck in (General) met: “Close button should hide to notification area”.

Menu shortcut

Soms loop je tegen een handige tip aan. Op de website van Ubuntu.ka las ik bijvoorbeeld een handige tip om met de ‘windows toets’ je Ubuntu menu te activeren. Voor daarvoor deze code uit in je terminal:

 

gconftool-2 --set /apps/metacity/global_keybindings/panel_main_menu --type string "Super_L"

Ubuntu One wachtrij controleren

Iedereen die gebruik maakt van Ubuntu One herkent wel de soms opkomende vraag “zijn we al gesynced? “. Want het gaat niet altijd even snel. Vooral als je grote bestanden aanbied kan het even duren voordat alles beschikbaar is gesteld onder Ubuntu One. Er is gelukkig ook een hulpmiddel om daar meer inzicht in te kunnen krijgen.

U1SDTOOL

Met behulp van Ubuntu One Synchronization Daemon Tool krijg je alles wat je wilt weten.

Zo geeft het commando u1sdtool –waiting-content inzicht in de bestanden die momenteel worden gesyncroniseerd.

En met u1sdtool –current-transfers krijg je te zien hoever het staat met de overdracht van bestanden.

Meer weten? Kijk dan eens naar man u1sdtool voor alle mogelijkheden.

(bron: Tux Tweaks)

Scroll naar boven