Wat is er mis met de OV chipkaart? Ik bedoel, afgezien van het feit dat de kaart is gehackt, dat de code en het algoritme zijn gepubliceerd, de bewaartermijn van zeven jaar voor reisgegevens en de problemen die reizigers ondervinden met reissaldo’s. Het grootste knelpunt is onderbelicht gebleven. Tot nu.
Het echte knelpunt moeten we zoeken bij de poortjes. Als Rotterdammer mag ik al een tijdje met een anonieme OV chip spelen. Je ontwikkelt dan een bepaalde routine bij het benaderen van de poortjes. De ogen scannen welke poortjes open staan, welke een roze sticker hebben (alleen voor de OV chipkaart elite), je pakt de kaart, flitst ‘m langs de display en scant snel het saldo in het voorbijgaan. ‘You take it in stride’, zoals de Amerikanen zeggen.
In toenemende mate zie ik problemen opduiken. Het rode kruis van de afgesloten poortjes lijkt moeizaam geïnterpreteerd te worden als: ‘Dit poortje is dicht’. Het levert koddige situaties op, tenzij je net aan de andere kant staat en hebt in- of uitgecheckt.
Nog ‘leuker’ wordt het bij de moeders met een kinderwagen en wat loslopend kinderspul. Op de eerste plaats blokkeert dit gelijk drie poortjes. Moeder met kinderwagen een poort. Junior 1 het poortje ter linkerzijde en junior 2 ter rechterzijde. Wanhopig wordt in de tas gegraaid naar de collectie kaarten. Junior 1 wordt eerst door het poortje geduwd en loopt daar een volgend trauma op als de deuren zich onverbiddelijk te snel sluiten. Junior 2 ziet de bui al hangen en weigert mee te werken. Na veel vijven en zessen is het gezinnetje binnen vijf minuten door de barrière. Vervolgens mogen alle andere reizigers samen wachten op de volgende metro.
Dat graaien in die tas komt so wie so vaker voor. Uiteraard ga je pas op zoek naar de kaart als je vlak voor het poortje staat en een paar honderd andere passagiers tijdens de spits mee naar buiten gaan. Tussen nu en eind januari gaat dit nog beroerder worden. Meer mensen die worstelen met kaarten (oeps, vergeten op te laden), poortjes en gezinsleden. Complete congestie, en dan hebben we het nog niet eens over het overstappen gehad. Het zal na een paar maanden wel opknappen, maar ik denk er hard over na om in de tussentijd toch maar te gaan fietsen.
Wel eens gekeken naar de moeite om een strippenkaart goed gevouwen in een automaat af te stempelen? Alle gedoe is moeilijk.
Helemaal waar. Maar ja, dat was een stuk minder een probleem toen er nog geen poortjes stonden 😉
je kunt de chip ook onder de huid laten injecteren ,
in je arm bv en dan kan iedereen door de poorten RENNEN
Ja, ik moet zeggen: het is veel makkelijker om gewoon je OV-studentenkaart te flashen aan de buschauffeur (of gewoon te gaan zitten) 😛
Maar ja, ik heb voor de zekerheid de chipkaart maar wel aangevraagd, maar ik laat hem lekker thuis liggen zo lang ik hem niet absoluut nodig heb. Ik hou er eigenlijk niet van om op de overheid af te geven, maar dit soort dingen vind ik wel kenmerkend voor dit kabinet…
Pingback: Nieuw column voor Digiplace: h… | Fragmenten
Dag Jan, wist niet dat je ook Rotterdammert bent.
Je hebt helemaal gelijk, dat gaat een debacle worden na 29 januari. Er is nog wel meer mis met de praktische uitvoering; zie ook ov-chipklacht.nl.