Ubuntu

Gwibber Microblogging client

4 reacties / Desktop, Linux, Ubuntu /

Het is inmiddels wel duidelijk geworden dat Twitter een blijvertje is geworden. Er komen dan ook steeds meer zgn. microbloggers bij. Zelf gebruik ik ook Twitter maar heb wel af en toe geworsteld met de onder Linux beschikbare clients. Er zijn verschillende mogelijkheden om te gebruiken (en dan beperk ik mij tot Gnome).

Je kan natuurlijk Twitter gebruiken vanuit een terminal maar echt handig is dat niet. Dan heb je nog Pidgin (met microblog-purple) of Empathy en de Prism Twitter is dan weer een andere optie. En je hebt gtwitter en Twitux klaar staan in de repositories van Ubuntu. En dan heb je natuurlijk nog de mogelijkheden om te twitteren vanuit je browser met behulp van TwitKit en ga zo maar door. Mogelijkheden genoeg. Maar uiteindelijk kon geen van die clients of webbased oplossingen mij 100% overtuigen.

Maar mogelijk is dat nu opgelost met de ontdekking van Gwibber.

Gwibber is an open source microblogging client for GNOME developed with Python and GTK. It supports Twitter, Jaiku, Identi.ca, Facebook, Flickr, Digg, and RSS. Please note that this is roughly beta-quality software.

Zoals je ziet gaat het om veel meer dan alleen maar een Twitter client. Dat maakt het ook zo leuk. Het programma verkeert nog in beta fase. Via een Tweet van Jan Stedehouder begreep ik dat bij hem het programma veel crashes heeft veroorzaakt. Zelf heb ik dat nog niet gemerkt.

schermafdruk-gwibber-3

Voorlopig ga ik Gwibber verder aan de tand voelen. Mocht het toch weer tegenvallen dan meld ik dat wel weer.  Of je volgt digiplace op http://twitter.com/digiplace.

Logitech Illuminated Keyboard

6 reacties / Hardware, Linux, Ubuntu /

Als je veel tijd achter een computer doorbrengt kan je maar beter goed voor jezelf zorgen. Met die gedachte in mijn achterhoofd heb ik altijd geprobeerd om goede hardware te gebruiken. Mijn IKBENSTIL Ubuntu PC is daar natuurlijk een uitstekend voorbeeld van. Die computer is opgebouwd uit 1e klas componenten. Een mooi beeldscherm van Samsung maakt het plaatje compleet. Maar op het gebied van de bediening heb ik mijzelf tekort gedaan.

Vandaag kwam namelijk een nieuw toetsenbord mijn werkkamer binnen. De Logitech Illuminated Keyboard. Een keyboard met een werkelijk verbluffende vormgeving. Het werd mij meteen duidelijk dat ik deze beslissing veel eerder had moeten nemen.972610

Het is een toetsenbord waarbij de toetsen zijn verlicht. Niet de toets zelf, of de onderliggende ruimte, maar uitsluitend de letters, cijfers en leestekens.

illuminated_keyboard_cut-away-1

Die verlichting is instelbaar in 3 verschillende gradaties. Dat levert een bijzonder goed leesbaar toetsenbord op.

972710

De uitvoering is sowieso oogverblindend. Een prachtige zwarte uitvoering met een comfortabele ondersteuning voor je pols. Een toetsenbord met een FN toets om meerdere toetscombinaties mogelijk te maken. Uiteraard voorzien van alle gangbare multimediatoetsen. Een doorzichtig kunststof rand geeft dit bord een extra luxe uitstraling. Opvallend detail is de geringe diepte van dit toetsenbord: 9 mm!9729101

Afijn…een duidelijk voorbeeld van liefde op het 1e gezicht. Maar hoe werkt het onder mijn Ubuntu desktop? Nou daar kan ik duidelijk over zijn: geweldig!

Op dit toetsenbord kan ik b.v.  heel snel met 10 vingers blind tikken. Dat kon ik niet op mijn vorige toetsenbord. De toetsaanslag is zoals je bij een goede laptop gewend bent. Comfortabel en vooral heel erg stil. Alleen jammer dat de Europese versie een kleine linker shift toets heeft gekregen. Zelf kan ik daar prima meer overweg, maar het was wel weer even wennen om blind die plek te raken.

logitechilluminatedkeyboard01

Verder werkt het natuurlijk meteen vanuit de doos. Waarom je onder Windows altijd een aparte cd moet installeren is mij een raadsel. Je moet dit toetsenbord natuurlijk wel aansluiten op een USB 2.0 aansluiting anders gaat je verlichting niet werken.

Warm aanbevolen.

Bestandsomvang tonen onder Nautilus

Desktop, Linux, Ubuntu /

Onlangs kwam ik ergens (?) een tip tegen die ook bij mij een lang gekoesterde wens mogelijk maakte. Het bleek gewoon om een instelling te gaan onder Nautilus. Als je Nautilus opstart en kiest voor “bewerken”, “voorkeuren” dan kies je daar voor het tabblad “weergave”. Je kan daar de zgn. Pictogrambijschriften aanpassen. Plaats “grootte” bovenaan, “geen” in het midden en “wijzigingsdatum” als laatste.nautilus-weergave190109 Dankzij deze instelling maak je het mogelijk dat Nautilus voortaan het aantal bestanden in een map laat zien. Losse bestanden worden voorzien van hun bestandsomvang. Deze instelling is voor mij nu de standaard geworden. nautilusaanpassing

Basiscursus Ubuntu

Linux, Nieuws, Ubuntu /

Jan Stedehouder heeft samen met Frits de Jong (bestuurslid en hoofdredacteur van Livre) een nieuw boek op de markt gebracht: Basiscursus Ubuntu.  Dit boek biedt een praktische introductie in de installatie, het gebruik en het beheer van Ubuntu Linux. De lezer maakt kennis met de beschikbare programma’s en leert hoe hij het systeem kan uitbreiden en onderhouden. De auteurs hanteren een no-nonsense aanpak: heldere stappenplannen, duidelijke schermafdrukken en een eenvoudige, praktische uitleg. De boodschap? Iedereen kan met Ubuntu Linux leren werken.

Voor de lezers van het boek is een forum voor het stellen van vragen of voor problemen beschikbaar. Het boek (ISBN: 9789012116626) is verkrijgbaar bij de SDU en bij verschillende boekhandels. De prijs is € 19,95.

Met Ubuntu online onder 3G

1 reactie / Desktop, Linux, Ubuntu /

Update: Nokia ‘dongle’ op je Ubuntu (Eee) computer

Onlangs zijn wij verhuisd. Helaas is dat nog niet opgegaan voor onze adsl verbinding. Ondanks het feit dat er op de website van XS4ALL wordt gesproken over een procedure van minimaal 10 werkdagen. Wij hebben de ervaring dat je rustig op het dubbele mag rekenen. Als het allemaal gaat zoals het moet gaan komen wij donderdag 15 januari weer online.

Dat is natuurlijk een onhoudbare situatie. Een geek zonder internet is als een keizer zonder kleren. Kan niet, bestaat niet. Een tijdelijke oplossing via nieuwe buren werd helaas snel onmogelijk (men trok zich toch liever terug) en daarom moest ik op zoek naar een alternatief. Dat werd bereikt toen ik mijn Nokia N95 8GB terug uit reparatie kreeg. Mijn trouwe metgezel had de geest gegeven. En toen was ons probleem snel opgelost.

In 1e instantie dankzij de hulp van Vodafone. Ik had hun om hulp gevraagd en omdat ik ook over een Apple Powerbook beschik had men daarvoor een  bestand (wireless_web_met_mac_osx_via_bluetooth) toegestuurd. In dat document wordt beschreven hoe je middels bluethooth een verbinding kan opzetten onder OSX met  je GSM. En dat werkte uiteindelijk uit de kunst. Probleem opgelost. Maar het kan nog veel eenvoudiger. Dankzij een tweet van ariekanarie bleek het allemaal nog eenvoudiger te gaan onder Ubuntu 8.10.

Je sluit je Nokia aan via USB en kiest op je telefoon voor verbinden met PC Suite. Meteen wordt dat opgemerkt door de NetwerkManager en wordt keurig aangegeven hoe je verbinding moet maken. (twee muisklikken en klaar ben je). Je hoeft niets in te vullen, Vodafone (of een andere telco) wordt meteen herkend en binnen de korste keren ben je online. Dankzij het uitstekende netwerk van Vodafone gaat het nog met een redelijke snelheid tot bijna 3 Mb.

Kortom: hulde (wederom) voor Ubuntu. Ik kan mij niet voorstellen dat het nog eenvoudiger kan.

Videobanden redden onder Linux

5 reacties / Hardware, Linux, Ubuntu /

Heeft u nog oude videobanden in huis? Wees dan gewaarschuwd! Na zo’n 10 jaar gaat de kwaliteit van de banden achteruit. Het begint met een zwart/wit band middenin het beeld, terwijl de boven- en onderrand nog steeds in kleur zijn. Wacht nog langer en het beeld gaat lopen, trekken, rollen en is het niet meer te redden. Met name opnamen die op halve snelheid zijn gemaakt lopen snel in kwaliteit terug en vragen om een directe reddingsactie.

(Een artikel van Ivo Kroone, eindredacteur van Autozine.nl)

TV-KAART

Tijd dus voor een reddingsoperatie nu het nog kan. Inmiddels zijn er vele oplossingen op de markt, waarvan de TV-kaart de meest gangbare is. Het eerste “redmiddel” is een TV-kaart van fabrikant Hauppauge. Alhoewel Linux hier formeel ondersteuning voor biedt, is het werken met een TV-kaart in de praktijk een kwelling. Als de gekochte variant iets verschilt van de ondersteunde variant, gaat het al mis. Na enkele maanden en heel veel experimenteren, kernels bouwen, patches toevoegen, scripts schrijven en vruchteloos API’s opvragen (er zijn vele programma’s voor video onder Linux, maar geen van allen werkt echt goed) mag een TV-kaart als weggegooid geld worden beschouwd. Dit geldt niet alleen voor Hauppauge, maar ook voor TV-kaarten van andere merken. win-tv

Een dure les, niet alleen voor mij, maar ook voor de fabrikant. Inmiddels werkt zo’n 10% van de markt met Linux en die 10% loopt menig hardwarefabrikant mis. Een reclamecampagne die 10% extra verkopen oplevert zou als ongekend succesvol worden beschouwd. Een driver voor Linux ontwikkelen zou die 10% extra verkopen opleveren, maar de hardwareboeren laten hun kans liggen.

PINNACLE VIDEO CAPTURE

Dan naar Pinnacle. Deze fabrikant heeft een klein kastje met video/audio ingangen aan de ene kant een een USB aansluiting aan de andere kant. De “Video Capture” kost een paar tientjes, dus het risico is klein. Maar helaas. Pinnacle geeft geen specificaties vrij en geen enkele Linux gebruiker is er ooit in geslaagd dit toestel aan het werk te krijgen. Misschien had ik EERST fora op Internet moeten lezen en pas daarna een apparaat moeten kopen. Een wijze les voor anderen: de Pinnacle DVC90 is niet aan de praat te krijgen met Linux. video-capture

Ook onder “Wine” werkt de meegeleverde software niet, terwijl deze Windows-emulator in de praktijk zelfs de meest complexe software weet te draaien. De Pinnacle installer blijft tot in het oneindige vragen om serienummers en DLL’s. Waarom een eenvoudige driver een serienummer nodig heeft blijft een raadsel, want een driver is niets waard zonder de bijbehorende hardware.

Als wanhoopsdaad heeft ondergetekende een echte Windows PC geleend (vertel het a.u.b. niet verder, dit zorgt voor reputatieschade) en hierop de software geinstalleerd. Dit gaat wel in 1 keer goed. Maar helaas is de software hopeloos ingewikkeld en loopt het snel vast. Veel meer dan 15 minuten video omzetten lukt niet, daarna loopt de Windows PC keer-op-keer vast. Na het omzetten moet de opname verplicht worden gemonteerd, voorzien van overvloeiers, ingedeeld in hoofdstukken en tenslotte weggeschreven naar het gewenste formaat. Deze programmeurs hadden duidelijk te veel tijd om handen. Hadden zie dat niet beter kunnen besteden aan Linux-software dan aan montage-functies, effect-programma’s en ander overbodig spul?

PINNACLE VIDEO TRANSFER

Het is een klein verschil, maar er is ook een “Video Transfer” van Pinnacle. Deze vereist GEEN computer, dus ook GEEN drivers. Dit moet werken met Linux! Aan de ene kant wordt een videorecorder aangesloten, aan de andere kant een USB2-harddisk. En jawel! Dit apparaat werkt direct naar behoren. Al bij de eerste test wordt een oude videoband zonder enig probleem omgezet in MP4 formaat. Het uiteindelijke bestand is probleemloos af te spelen onder Linux (gebruik “mplayer”). Ook tragere computers, zoals de populaire netbooks, spelen de MP4 bestanden zonder haperen beeldvullend af. video-transfer

De beeldkwaliteit is redelijk, alhoewel geen wonderen mogen worden verwacht van een apparaatje van 129 euro. Tekenfilms zien er prima uit, andere beelden worden geplaagd door duidelijk zichtbare strepen. Bovendien is VHS een ronduit slecht systeem; op een moderne monitor is helemaal goed zichtbaar hoe slecht VHS daadwerkelijk is. De gemiddelde TV is wat meer vergevingsgezind, waardoor video er nog redelijk uitziet.

Een paar hints bij het gebruik van “Video Transfer”:

  1. Gebruik een snelle harddisk. Menig USB-stick is te traag. In dat geval stopt de opname omdat de stick het niet kan bijhouden. Een USB-harddisk werkt beduidend beter dan een USB-memorystick.
  2. Een videorecorder met zogenaamde “time base corrector” doet wonderen. Dit is een voorziening waarmee de tijdcode van de videoband opnieuw wordt gegenereerd en dat zorgt ervoor dat een externe bron het signaal probleemloos kan verwerken.
  3. De externe harddisk moet in VFAT formaat zijn geformatteerd, Linux-formaten als EXT3 of ReiserFS worden niet herkend (terwijl de “Video Transfer” volgens geruchten intern Linux gebruikt). VFAT32 verdient de voorkeur, omdat deze grotere bestanden kan opslaan. Toch bestaat er een limiet van 4 gigabyte, wat voor de gemiddelde Linux-gebruiker een lachertje is maar de Windows wereld is nog niet zo ver.

DVD-RECORDER

Er is een laatste oplossing: de DVD-recorder. Een DVD recorder heeft beduidend betere software om beeld te verbeteren en neemt zelfs met het slechtste signaal genoegen. Kopieer de oude VHS-opname simpelweg naar de DVD-recorder en brandt het resultaat op een re-writeable DVD.

Vervolgens kan de DVD met diverse programma’s worden omgezet naar een voor Linux leesbaar formaat. “Thoggen” is een goede keuze, alhoewel dit programma slechts 1 uitvoerformaat kent: Ogg/Theora. Dit is een 100% open source formaat dat helaas nog nauwelijks wordt ondersteund door mediaspelers, iPods en ander moois. Linux’ onvolprezen “mplayer” ondersteunt dit formaat uiteraard probleemloos.

Een goed alternatief is “AcidRIP”. Dit programma kan een DVD omzetten naar onder andere DivX, h.264 en MPEG4. Deze laatste wordt door veruit de meeste apparaten ondersteund en vraagt bovendien het minste rekenwerk. Zet “cropping” en “scaling” uit om de originele resolutie van de VHS-band te behouden. Het eindresultaat is beduidend beter dan via
de Pinnacle-producten en een pakje rewritable DVD’s is veel goedkoper. Wel vraagt het omzetten via de DVD-recorder meer werk.

Nu is de verse kopie tot in lengte van decennia houdbaar, om te zetten in ieder ander digitaal formaat en klaar voor de toekomst!

Shiki Colors Theme

7 reacties / Desktop, Linux, Ubuntu /

Nog maar een paar dagen geleden had ik hier enthousiast geschreven over het Dust-Cold thema. Inmiddels heeft dat (fraaie) thema plaats gemaakt voor iets compleet anders: Shiki-Colors. Er is een script voorhanden genaamd ColorizeMe-Shiki (de 3e downloadoptie) en die heb ik gebruikt. En dat heeft een behoorlijke impact.

Het zorgt ervoor dat je corpsgrootte wordt verlaagd. (van 10 naar 8). Zelf vind ik dat niet een voordeel en dus heb ik handmatig die grootte weer aangepast. Dit thema komt daarnaast in verschillende variaties, ieder met eigen icons en wallpaper. Dankzij het script komt er een keurige optie in je “systeemgereedschap menu” te staan waarmee je het thema kan verwijderen upgraden of waarmee je op die manier de kleuren kan veranderen.

De presentatie is erg fraai. Het lijkt eigenlijk wel een beetje op KDE. Dat komt ondermeer door de wallpaper (denk ik) en door de fraaie schaduwwerking die het paneel heeft gekregen.

Het is natuurlijk maar weer afwachten hoe lang dit thema favoriet blijft (ja, het gaat soms snel) maar ik geef het een goede kans. Mijn voorkeur gaat overigens uit naar de blauwe variant (Brave).

Scroll naar boven