Ubuntu

Linux Mint 12 i.p.v. Ubuntu 11.10?

Linux Mint is een afgeleide van Ubuntu. Ze staat dus op de schouders van een reus maar ze vullen het wel op hun eigen manier in. Daarbij wordt vooral de focus gericht op elegantie en gemak. Niet voor niets is de slogan van Linux Mint “from freedom come elegance“.

Persoonlijk heb ik daar altijd een beetje mijn neus voor opgetrokken. Er waren weliswaar eigen oplossingen ontwikkeld maar het kon mij óf niet bekoren óf het was ook wel op die manier onder Ubuntu te regelen.

GNOME 3

Het werd spannender toen Ubuntu zich uitsprak over de toekomst van Gnome 3.0. Ubuntu was niet tevreden over de windowmanager Mutter en heeft vastgehouden aan Compiz. Daarnaast heeft Ubuntu uitgesproken ideeën over de Gnome Shell en dat heeft geleid tot de ontwikkeling van Unity. Linux Mint heeft al vroeg geroepen dat ze niet gecharmeerd is van Ubuntu’s Unity oplossing. Er werden uitspraken gedaan waaruit opgemaakt kon worden dat verstokte Gnome 2 liefhebbers zich straks bij Linux Mint thuis kan gaan voelen. Dat schept nogal wat verwachtingen. Want hoe denkt Linux Mint dat dan te gaan doen?

MGSE en/of MATE

Recent kwam een antwoord op die vraag. Een duidelijk antwoord. Er kwam namelijk een bericht over dit onderwerp op het officiële Linux Mint Blog. Daarin werd duidelijk gemaakt dat er voor Gnome 3 een speciale set van Mint Gnome Shell Extensions (oftewel MGSE) werd gemaakt. Deze extensions geven een extra functialiteit aan de standaard Gnome 3 Shell.

For this, we developed “MGSE” (Mint Gnome Shell Extensions), which is a desktop layer on top of Gnome 3 that makes it possible for you to use Gnome 3 in a traditional way. You can disable all components within MGSE to get a pure Gnome 3 experience, or you can enable all of them to get a Gnome 3 desktop that is similar to what you’ve been using before. Of course you can also pick and only enable the components you like to design your own desktop.

The main features in MGSE are:

  • The bottom panel
  • The application menu
  • The window list
  • A task-centric desktop (i.e. you switch between windows, not applications)
  • Visible system tray icons

MGSE also includes additional extensions such as a media player indicator, and multiple enhancements to Gnome 3

En of dat niet genoeg is komt er ook nog een echte Gnome 2.32 fork die Linux Mint gaat aanbieden.

MATE is a fork of Gnome 2.32, it looks and behaves exactly as Gnome 2.

The problem with Gnome 2.32 is that it conflicts with Gnome 3. It creates a lot of problems within the repositories and it would not be possible for users to run both Gnome 2 and Gnome 3. MATE on the other hand is supposed to be compatible with it. So you could have both MATE and Gnome 3 installed on your computer and be able to switch between desktops from the login screen.

In practice, MATE is a brand new project and it does conflict with Gnome 3 in many areas. We’re currently working hard in collaboration with the MATE developers to identify and fix these conflicts so that we can have both Gnome 3 and MATE installed by default on the DVD edition of Linux Mint 12.

Dankzij een uitgebrachte Release Candidate van Linux Mint 12 werd ook de mogelijkheid geboden om deze uitspraken te toetsen aan de praktijk. Dé vraag is vooral om te zien of Linux Mint iets meer te bieden heeft dan Ubuntu met haar Unity óf standaard GNOME oplossing.

Preview Linux Mint 12 (Release Candidate)

De installatie procedure laat ik hier achterwege. De focus van dit artikel is puur op de desktop gericht. Om te beginnen via de Linux Mint standaard oplossing die wordt aangeboden met behulp van hun Mint Gnome Shell Extensions (MGSE). Het plezierige van deze oplossing is dat je daarbij gewoon werkt én gebruik maakt van voorzieningen die door Gnome worden aangeboden.

De extensies zijn deels door Gnome en deels door Linux Mint ontwikkeld. Je bent als gebruiker volledig in controle en bepaald zelf welke extensies je wilt toevoegen. Het toepassen van die extensies gaat heel eenvoudig via “Advanced Settings”. In deze applicatie kan je verschillende eigenschappen van de Gnome 3 shell naar eigen hand zetten. Zo bepaal je via dit programma met welke fonts je wil werken, het thema, de venster eigenschappen én de zgn. Shell Extensions.

Als je alle Shell extensies uitzet werk je dus met een klassieke Gnome 3 Shell. Maar als je de extensies juist aan zet komen er een paar extra mogelijkheden bij.

Zo verschijnt er links beneden een Menu systeem. Daarvoor is een panel noodzakelijk en dus staat die daar ook weer op haar vertrouwde plaats. En je krijgt weer je vertrouwde Window List terug en een venster georiënteerde Alt Tab  (ipv de groepsgewijze applicatie variant).

Het ziet er naar uit dat Linux Mint hier een heel goede zet heeft gedaan. Want je krijgt als gebruiker de techniek van Gnome 3 én de ervaringen van Gnome 2 aangeboden. Natuurlijk is het weer even wennen. Een menu links onderaan is (voor mij) vreemd. Het is zelfs weer wennen om de vensterknoppen rechts te gebruiken. Maar het is lang niet zo’n overstap als je nu bij Unity krijgt aangeboden. En het grappigste is eigenlijk dat deze opzet mij dichter bij Gnome 3 heeft gebracht. Ik was zo gewend om naar links boven te gaan dat ik dat nu ook nog steeds doe. Ondanks het feit dat links beneden het menu staat. Door met je muis naar links boven te gaan activeer je de standaard Gnome 3 shell. Je standaard applicaties zijn dan meteen aanroepbaar, je ziet alle openstaande schermen en bent snel waar je wezen wilt.

Maar als je een applicatie wilt zoeken of gewoon via het menu wilt werken dán kan dat ook. En dankzij de vensterlijst beneden is het heel eenvoudig om “op de klassieke manier” naar een openstaand venster te springen.

Is dit nou een vooruitgang? Ik denk persoonlijk van wel. Je werkt hier met de idealen van een Gnome 3 Shell omgeving. Door gebruik te maken van extensions krijg je een extra mogelijkheid aangeboden waar Linux Mint handig gebruik van weet te maken. De hele desktop werkt snel en is via MGSE venstergericht en functioneel. Daarnaast zijn er wel andere opvallende eigenschappen. Zo gebruikt Linux Mint een prachtig font: Cantarell.

Formeel moet Linux Mint 12 nog uitkomen (eind november?) en als je dan nu al met deze oplossing kan aankomen dan geeft dat vertrouwen voor de toekomst.

Er zijn natuurlijk mensen die menen dat Linux Mint niet in staat is om de rol van Ubuntu over te nemen. Er zijn bijvoorbeeld maar een handjevol developers actief voor Linux Mint en hun server capaciteit is niet vergelijkbaar met die van Ubuntu. Allemaal waar. Maar Linux Mint is eigenlijk gewoon Ubuntu. En Gnome. En met een paar extra extensies en hulpprogramma’s maak je wel degelijk kans om trouwe Ubuntu gebruikers naar je toe te halen. Hoewel ik verwacht dat deze MGSE via een PPA ook wel naar Ubuntu zal worden overgezet.

Er is ook nog MATE. Die installeer je door een simpele opdracht: “sudo apt-get install mint-meta-mate” Vervolgens log je uit en kiest dan niet voor een Gnome maar voor een MATE sessie. Helaas is in deze fase van ontwikkeling MATE nog niet  erg stabiel. Bij mij wil die bijvoorbeeld niet meer opstarten. Dus plaatjes kan ik nu niet laten zien. Maar het is absoluut de klassieke Gnome 2 desktop. Alleen mis ik nog wat panel applets. Dat geldt ook voor Gnome overigens.

Kortom, het beloofd een spannende strijd te worden. Blijft een Ubuntu gebruiker Ubuntu trouw? Gaat Unity het redden van Gnome Shell óf omgekeerd? Of zal de Linux Mint oplossing hoge ogen gaan gooien? Vooralsnog denk ik het laatste. Voorlopig blijft het bij mij even staan. De toekomst zal het leren.

Classic Gnome (bijna) weer terug

Op de website van WEBUPD8 is 2 november een artikel verschenen die verstokte Gnome 2.* gebruikers blij gaat maken. Uit dat artikel blijkt namelijk dat de Indicator Applet geschikt is gemaakt voor Gnome 3.0

Dat wil dus zeggen dat je nu (bijna) de klassieke Gnome 2 vormgeving én functionaliteit terug kan krijgen onder Ubuntu 11.10. Dus met twee panels én met daarin de applets die je graag wil zien.

Je kan nu eenvoudig een applicatie uit het menu naar een plek op het paneel verslepen én met alt-rechtermuisknop weer laten verwijderen. Ook applets zoals “Netspeed” zijn weer op deze manier in ere te herstellen. Het ziet er naar uit dat deze functionaliteit standaard in Ubuntu 12.04 zal worden aangeboden.

Het verdient wel aanbeveling om een ander thema te gebruiken. In het artikel op Webupd8.org zijn alle noodzakelijke commando’s terug te vinden om e.e.a. voor elkaar te krijgen.

Er zijn nog wel een paar ruwe randjes aan deze oplossing. Zo heb ik nu twee luidspreker applets, de menufunctie “voorkeuren” is nu verplaatst naar verschillende onderdelen onder Toepassingen én de handige (compiz) mogelijkheden om je vensters te verplaatsen zijn nu niet meer beschikbaar. Maar dat neemt niet weg dat voor een aantal gebruikers deze oplossing wel eens een dankbare uitweg kan zijn voor Gnome Shell en/of Unity.

Opstarttoepassingen compleet maken

Als je controle wilt krijgen over de applicaties die ‘meestarten’ met Ubuntu dan gebruik je daarvoor “Opstarttoepassingen”.

Onder Ubuntu 11.10 is dat lijstje echter akelig leeg. Alleen de programma’s die je handmatig hebt toegevoegd zijn daarin zichtbaar. Je maakt alles meteen én blijvend zichtbaar als je de volgende twee handelingen in de terminal uitvoert:

cd /etc/xdg/autostart/

sudo sed --in-place 's/NoDisplay=true/NoDisplay=false/g' *.desktop

Ubuntu: verbeter schermkwaliteit

Onder Ubuntu’s 11.10 Unity (3D) maak je gebruik van Compiz. De standaardinstellingen zijn bij mij verantwoordelijk voor zgn ‘tearing‘ problemen bij het afspelen van films. In november 2009 werd een oplossing aangereikt via CompizConfig Instellingen Beheerder (CCSM).

Dit is een aangepaste versie van die oplossing omdat CCSM ook is veranderd sinds die tijd.

Je installeert natuurlijk eerst CCSM via bijvoorbeeld Ubuntu softwarecentrum. Zoek dan naar “CompizConfig instellingenbeheer“.

Vervolgens start je dat programma op. Ga dan naar de functie “Composite” (Sectie Algemeen) Verwijder het vinkje bij “Detecteer verversings snelheid” en zet de verversings snelheid op de voor jouw monitor geschikte waarde  (de Hz waarde, bij mij is dat 60 Hz).

Ga dan terug en klik op de OpenGL functie onder Algemeen en zorg dat er een vinkje staat bij “Sync naar VBlank“.

Tijdschriften te koop via Ubuntu Softwarecentrum

Cannonical heeft een overeenkomst gesloten met Linux New Media. Deze uitgeverij geeft ondermeer de (Engelstalige) tijdschriften uit van Ubuntu User, Linux Magazine, Linux Pro Magazine en ADMIN Magazine.

Dankzij deze overeenkomst is het nu mogelijk om via Ubuntu Softwarecentrum deze tijdschriften te kopen. Je krijgt dan een digitale editie of PDF uitgave van deze tijdschriften. Er is echter nog enige onduidelijkheid over de te hanteren prijs. Er wordt in het persbericht gesproken over een prijs van $ 6,99 maar in de praktijk lijken die prijzen fors hoger te liggen.

The Ubuntu Software Center is an online store integrated with the Ubuntu Linux distribution that offers both free and proprietary software products. Digital editions of Ubuntu User, Linux Magazine, and ADMIN will be available through the Software Center for US$ 6.99.

According to Linux New Media Editor in Chief Joe Casad, “Our mission is to provide the Linux community with insightful, high-quality technical articles on Linux and Open Source technology. This partnership is a great fit because we love to provide answers and insights on how to use Linux, and this kind of information is so important to all Ubuntu Users. We’re very excited about reaching our audience through this innovative new channel.”Canonical also announced a partnership with the Pearson Technology Group to provide eBooks for the Ubuntu Software Center.

Overigens kan je ook via Ubuntu Softwarecentrum de (gratis) Full Circle magazine downloaden. Die uitgaves worden dan automatisch in je /opt/fullcircle/issues opgeslagen.

Help! Ik raak mijn desktop kwijt

Op Statcounter Global Stats kan je heel eenvoudig zien hoe het marktaandeel is van besturingssystemen, browsers, zoekmachines etc. Als je daar naar kijkt dan moet je heel erg goed kijken om iets over Linux terug te vinden.

Wereldwijd pakt Linux een magere 0,8% marktaandeel. Als je kijkt naar Nederland dan is het marktaandeel zo laag dat het niet eens meer wordt geregistreerd.

 

Besturingssystemen wereldwijd

 

 

Besturingssystemen in Nederland

 

En elk jaar wordt er wel een keer door iemand geroepen dat dit het jaar wordt waarin Linux gaat doorbreken. Dat is natuurlijk klinkklare onzin. Linux is allang doorgebroken. Op de server, smartphone, tablets, mediaplayers, netwerkapparatuur etc. is Linux niet meer weg te denken. Maar op de desktop is dat inderdaad nooit gelukt.

Tegelijkertijd erger ik mij als gebruiker van Ubuntu (Gnome) aan het -wat ik noem- het uitkleden van mijn desktop.  En het wordt bij elke release alleen maar erger. Vroeger kon je bijvoorbeeld kiezen welke screensaver je wilde gebruiken. Je kon daarbij alles naar eigen wens instellen. Dat werd met de komst van Gnome-screensaver overboord gegooid. En tegenwoordig heb je alleen nog maar een zwart scherm tot je beschikking. Een statusbar in Nautilus waarin je kan zien hoeveel ruimte je nog hebt in je map…foetsie. Vensterknoppen worden tegenwoordig onder Gnome ook als vervuiling gezien en worden dus voor ons maar onzichtbaar gemaakt. Je zal maar in de war raken. En de hele invulling van Gnome 3 en Unity…allemaal bedoeld om het gebruikers zo simpel mogelijk te maken?

Als ik kijk naar oplossingen en hulpmiddelen zoals op http://www.omgubuntu.co.uk/ en http://www.webupd8.org/ bijna dagelijks worden aangeboden dan wordt  mijn desktop straks een verzamelplaats voor PPA’s. Is dat dan soms de bedoeling?

Kortom: Linux op de desktop is een niche product. Linux is voor de nerds & geeks onder ons. Die hoef je niet te betuttelen met beslissingen om de interface simpel te houden. Die willen gewoon functionaliteit. En ik hoop oprecht dat die straks weer standaard worden aangeboden.

Ubuntu 11.10 – Nautilus tweaks

Onder Ubuntu 11.10 zijn een aantal opties om Nautilus in te stellen verplaatst. Zo zocht ik naar de mogelijkheid om standaard met (CTRL-L) locaties op te starten. En ik wilde ook heel graag weer de statusbar terug vinden. Voorheen kon je dat soort zaken regelen met gconf-editor maar dat werkt niet meer onder Ubuntu 11.10

Dconf-tools

Om die mogelijkheden weer terug te toveren moet je Dconf-tools installeren. In een terminal gaat dat met sudo apt-get install dconf-tools. Vervolgens tik je (zonder sudo) dconf-editor in je terminal in.

Locations instellen:

Als je dconf-editor hebt opgestart (liefst in volledig schermgrootte) blader je (links) door de opties en plaatst een vinkje aan het einde van dit pad:

org ➜ gnome ➜ nautilus ➜ preferences ➜ always-use-location-entry

Statusbar instellen

Op de zelfde manier, dus vanuit dconf-editor zet je een vinkje bij:

org ➜ gnome ➜ nautilus ➜ window-state ➜ start-with-status-bar

 

Een custom rom op je Android telefoon

Lees ook dit artikel: Android 4.0.3 (ICS) op je HTC Sensation

Het is mogelijk om je Android telefoon te voorzien van een zgn. custom ROM. Een custom ROM is een volledige versie van het Android besturingssysteem met de daarbij bijbehorende applicaties en services maar is niet afkomstig uit de bronnen van je provider of telefoon fabrikant.

Er kleven een aantal voor- en nadelen aan een custom ROM. Ik noem er een paar:

Voordelen

  • Geen software meer van je provider en/of fabrikant
  • Betere performance
  • Een custom ROM geeft je een hogere (nieuwste) versie van Android

Nadelen:

  • Je weet niet wat je krijgt, er kan dus ook van alles mis gaan;
  • Bugs
  • Garantie problemen
Mocht je dus ook de slag gaan met het installeren van een custom ROM dan doe je dat volledig op eigen risico. Op het internet is genoeg informatie te vinden over deze materie maar het is niet altijd zo gemakkelijk als het lijkt.
Met die waarschuwing in mijn achterhoofd heb ik toch de sprong gewaagd. Ik heb dat gedaan met mijn HTC Sensation. Eigenlijk was ik zo tevreden over mijn HTC Desire HD dat ik de (Vodafone branded) HTC Sensation geen vooruitgang vond brengen. Ik was dus benieuwd of een custom ROM daar verandering in kon aanbrengen.

Gevolgde werkwijze:

Er zijn meerdere mogelijkheden om een custom ROM op je telefoon te installeren. Zoals van Digiplace mag worden verwacht is  de procedure gevolgd vanachter een Ubuntu Linux desktop. De werkwijze onder Windows of Apple OSX is overigens  nagenoeg gelijk, maar heb je bij het verkrijgen van S-OFF (daarover later meer) de HTC Sync drivers nodig voor onder Windows.

Revolutionary S-OFF & Recovery Tool 0.4pre4

Voordat een custom ROM kan worden geïnstalleerd moet het toestel daarvoor geschikt gemaakt worden. Dat wordt ook wel ‘rooten’ genoemd. Bij de HTC Sensation speelt er echter wat anders mee. Dit toestel werd door de fabrikant uitgebracht met een versleutelde bootloader. Daardoor was het niet meer mogelijk om zondermeer root toegang te verkrijgen. Die was uitdaging voor de hackers van AlphaRev en Unrevoked en die hebben daarom samengewerkt voor het maken van een specifieke tool: Revolutionary

Met behulp van Revolutionary kan je als gebruiker de zgn. NAND (een speciale flashrom) partitie ontgrendelen. Normaal gesproken is dat door HTC “op slot gezet” wat wordt aangeduid met S-ON. Vandaar dat er wordt gesproken over het S-OFF maken van je bootloader. Feitelijk is dat dus niet hetzelfde als het rooten van je telefoon. Je maakt het echter mogelijk om backups te maken én een recovery naar een custom rom uit te voeren. Die custom rom is wel voorzien van root toegang.

Voorbereidingen:

Voor je gaat starten ga je eerst op je toestel bladeren naar instellingen, applicaties, Ontwikkeling en plaatst een vinkje bij USB-foutopsporing. Daarna ga je terug en naar het onderdeel Energie en verwijderd het vinkje bij Snel opstarten.

Zet nu je telefoon uit. Als die helemaal uit staat start je de telefoon weer op door op de Powerknop te drukken maar je drukt dan tegelijk de volumeknop naar beneden in tot er een bootmenu verschijnt. In dat bootmenu staat een HBOOT versie nummer (bijv. 1.17.007 of 1.18.0000) vermeld. Schrijf dat nummer even op want die heb je straks nodig. Start vervolgens gewoon je telefoon weer op.

Sluit dan de HTC Sensation met de bijgeleverde USB kabel aan op je computer. Kies voor de functie Diskdrive zodat je telefoon wordt gekoppeld als diskstation.

Ga nu naar de website van Revolutionary. Download het bestand voor Linux (of voor Windows, maar daar heb ik verder geen ervaring mee opgedaan). Door te klikken op die link verschijnt er een blauw venster in je browser.

(The beta key form will appear once you cilck on a download link — if it doesn’t, make sure that you have JavaScript enabled.)

De download (revolutionary-0.4pre4.tgz) wordt gelijktijdig gestart. Pak dat bestand uit naar bijv. je bureaublad waar dan een bestand wordt geplaatst met de naam revolutionary.

Open een terminal. Onder Ubuntu geef je jezelf rootrechten met sudo su en voert daarna je wachtwoord in. Ga naar de map waar het bestand staat. Voer dan het programma uit door het commando:

./revolutionary in te tikken en te bevestigen met enter.

Er verschijnt dan vanzelf de nodige informatie in je scherm.Daarin wordt het serienummer weergegeven van de aangesloten telefoon.

Ga nu weer naar de pagina met dat blauwe venster in je browser. Kies je besturingsysteem, je telefoon, die eerder opgeschreven HBOOT versie en het serienummer die je in je terminal kan uitlezen.

Klik daarna in je browser op de knop Generate key en voer vervolgens de daaruit verkregen output  (de beta key) in op de aangegeven plek in je terminal.

Als dat allemaal goed is gegaan wordt S-OFF ingesteld op de nog steeds aangesloten telefoon. Vervolgens wordt gevraagd of je de ClockWorkMod Recovery wilt downloaden en installeren. Beantwoord die vraag met Y en niet lang daarna rond dat proces zich af en wordt Revolutionary beëindigd. Herstart je telefoon.

Het installeren van een custom ROM

Dat waren alle noodzakelijke voorbereidingen. Nu kan er een Custom Rom worden geïnstalleerd . Er zijn meerdere beschikbaar. Op dit moment lijkt het erop dat InsertCoin en Cynagogen de beste papieren hebben. Ik heb ze alletwee geprobeerd. De werkwijze verschilt niet wezenlijk van elkaar. Maar er zijn wel degelijk verschillen.

Custom ROM’s

De InsertCoin custom ROM geeft niet alleen een nieuwere versie van Android (versie 2.3.5) maar ook een nieuwere versie van HTC Sense. En het is verpakt in één recovery bestand van ruim 350 MB.

De CyanogenMOD7 bestaat uit twee bestanden. Het 1e bestand is Android, het 2e bestand zijn de Google applicaties (Market, Gmail etc.). Bij deze ROM krijg je zelfs Android 2.3.7 maar géén HTC Sense. Je krijgt hier een versie van ADW launcher erbij.

Persoonlijk vind ik de CyanogenMOD het prettigste werken. (update onderaan dit bericht) Die MOD is nog niet af, de stabiele versie moet nog uitkomen. Maar het werkt sneller en stabieler (voor mij) dan de InsertCoin versie. Hieronder beschrijf ik dan ook de installatie van de CynagenMOD. Kies je (alsnog) voor de InsertCoin dan heb je daar dus maar 1 bestand te installeren.

Installeren gaat redelijk eenvoudig. Je zorgt er eerst voor dat jouw custom ROM naar keuze (of alletwee) op je SD CARD worden gezet. Niet uitpakken, gewoon de zipbestanden via USB naar je SDCARD kopiëren. Druk daarna dan een paar seconden op de Power toets en kies dan voor herstart. Er verschijnt een nieuw menu met een aantal keuzes. Kies daar voor RECOVERY reboot.

Als dat is gebeurd kan je met de volume toetsen van je toestel door het menu heen fietsen. De POWER knop bevestigd een keuze. Het is verstandig om te beginnen met een BACKUP (backup and restore). Dat wijst zich zelf wel. Daarna ga je weer terug naar het begin menu en kiest:

  • Wipe data/factory reset
  • Wipe cache partition
  • Install zip from sdcard
  • Choose zip from sdcard

Selecteer het bestand (Cynagenmod) (op dit moment is dat update-cm-7.1.0-SelfKANG8-Sensation-signed.zip) en bevestig dat met de POWERKNOP. Start daarna de telefoon opnieuw op door te kiezen voor:

  • +++Go Back+++ zodat je weer in het main menu terecht komt en selecteer dan
  • Reboot system

Installeer dus nog niet de Google Apps. Stel eerst je telefoon in op WiFi en kijk even gezellig rond. Daarna herhaal je alle stappen van hiervoor (booten naar recovery etc) en kiest dan voor de Google Apps (op dit moment is dat gapps-gb-20110828-signed.zip). Wederom afsluiten en rebooten op de hierboven vermelde wijze.

Start vervolgens je telefoon opnieuw op en start met configureren. De Market applicatie gaat zoveel mogelijk applicaties downloaden waardoor er foutmeldingen kunnen ontstaan. Ik onderbreek die downloadsessie en kies voor handmatige installatie van al die programma’s (die voorheen in gebruik waren). Dat gaat niet altijd goed. Market is een van de programma’s die bij mij (en anderen) niet stabiel overkomen.

Ervaringen?

Laat ik beginnen om te melden dat het erg leuk is om dit allemaal te doen. Dat is al reden om ermee aan de slag te gaan. Maar is de uitkomst beter dan het origineel? Die vraag is wat lastiger te beantwoorden. Deels wel, deels niet. Persoonlijk vind ik het niet erg om zonder Sense te moeten werken. Maar de stabiliteit van Market is wel vervelend. Het is op te lossen met geduld en allerlei trucs die je kan vinden in de verschillende forums. Maar het is een gedoe. Toch ben ik vooralsnog blij dat ik heb gedaan. Dat is goed ook want hoewel je terug kan naar de backup die hebt gemaakt kwam dat bij mij niet goed. Op zich werkt het wel, maar er is toevallig een update van HTC verschenen. Die wil nu niet meer installeren. En dat is jammer natuurlijk maar gelet op mijn ervaringen met de stockROM van HTC kan ik daar wel mee leven. Ik ga door met de custom ROM uitvoering van Android voor mijn HTC Sensation.

Update:

Inmiddels ben ik wel enthousiast geworden over de custom Rom van InsertCoin. Er komen daar regelmatig nieuwe roms van uit. Ik heb gebruik gemaakt van versie 3.3.5 maar er zijn inmiddels weer nieuwere versies verschenen. Met versie 3.3.5 is het stabiel, snel en ontzettend mooi om te gebruiken. Uiterlijk verschilt het nauwelijks van wat je gewend bent van HTC zelf. Omdat de ROM is geroot zijn er wel extra voordelen toegevoegd. Vooral het adfree maken van apps is daar een mooi voorbeeld van.

Audio synchronisatie VLC

Bij het afspelen van multimedia, dvd’s of bij het bekijken van kabeltv  is er bij  VLC  al een tijdje een hinderlijke vertraging in het geluid waarneembaar. Op de volgende manier is dat gelukkig op te lossen.

Open een terminal en voer het volgende commando in:

gksudo gedit /etc/pulse/default.pa

Zoek in gedit de volgende regel:

load-module module-udev-detect

en vervang die door deze regel:

load-module module-udev-detect tsched=0

save het bestand en start vervolgens Pulseaudio opnieuw op  met het commando:

pulseaudio -k

Vanaf dat moment verloopt alles zoals het hoort. Vooral voor gebruikers (zoals ondergetekende) die VLC prefereren voor DVD en kabeltv is het een zegen.

Scroll naar boven