Server

Bubba|two: introductie en inleiding

Tegenwoordig is het plaatsen van een zgn. home server redelijk normaal aan het worden. En dat is best logisch als je kijkt naar de voordelen die een dergelijke server je biedt. Je gebruikt een home server b.v. als centrale opslag voor al je digitale bestanden. Maar je kan een home server ook gebruiken voor het maken van automatische backups van de op je netwerk aangesloten computers.

Als die server goed is ingesteld en ook veilig toegang tot het internet heeft verkregen dan kan je ook op andere locaties over je bestanden beschikken.

Maar je kan een home server ook inzetten als een mail-  web- of FTP server. Als je regelmatig via BitTorrent of vanaf Usenet bestanden download dan kan je dat ook rechtstreeks vanaf die server gaan doen.

IRC gebruikers kunnen hun online aanwezigheid in hun favoriete chat kanaal vereenvoudigen. Denk ook aan mogelijkheden als print server, router, firewall of als streaming media server.

share

Het is dan wel slim om goed na te denken over de hardware van die server. Hij staat in beginsel 24 uur, 7 dagen per week aan en dus stel je eisen aan de geluidsproductie en aan het energie verbuik. Er zijn zat mensen die dan zelf een computer inrichten en een eigen server gaan draaien.

Maar het kan veel makkelijker en waarschijnlijk ook veel goedkoper. Er zijn immers kant en klare oplossingen op de markt te vinden. Dat zijn vaak kleine en zeer energiezuinige home servers die prima in staat zijn om alle hierboven beschreven taken uit te voeren.

Digiplace heeft bij Mingos een Bubba|Two server besteld en ontvangen. Bubba|Two is de tweede versie van Bubba, een product dat vanuit Zweden op de markt wordt gebracht door fabrikant Excito.

Achterzijde van Bubba|Two met beschikbare aansluitingen
Achterzijde van Bubba|Two met beschikbare aansluitingen

Bubba|Two draait op een 333 MHz Power PC en is voorzien van 256 MB aan DDR2 geheugen. Je kan hem kant en klaar met een (eSATA) harde schijf van max 2 TB  verkrijgen. Verder is Bubba|Two voorzien van 2 x 1000 Mbit/s lan- en 2 USB 2.0 poorten. En je kan er eventueel nog twee extra (externe) eSATA schijven aan hangen.

Dat alles is verpakt in een doosje die -pak hem beet-  niet veel groter is als de gemiddelde externe harde schijf. Omdat Bubba|Two is voorzien van een Power PC processor is als besturingssysteem voor de PPC uitvoering van Debian gekozen.

En hoewel Debian een vertrouwde omgeving is voor gebruikers van Ubuntu (waar Digiplace normaal gesproken over schrijft) is deze Bubba| Two ook zeer geschikt voor gebruikers van Windows en/of Apple OSX systemen.

Je bedient deze home server vanuit je browser en op Digiplace zal de komende maanden uitvoerig worden geschreven over al haar mogelijkheden.

bubbaopbureau290609 Tot slot een mooie conclusie van Linux.com over Bubba|Two die in ieder geval bij mij heeft bijgedragen tot het besluit om Bubba te verkiezen boven andere alternatieven:

Simply put, Bubba Two is as good as a simple server appliance gets. It can handle pretty much any task you throw at it, while the easy-to-use Web interface makes server configuration and maintenance a breeze. The tiny size and discrete design coupled with low power consumption and low noise level make Bubba Two a perfect solution for home and small offices. In other words, if you are looking for a small and versatile Linux-based server, Bubba Two should be at the very top of your list.

Bubba|two has arrived

Vandaag heeft Mingos mijn Bubba|Two server afgeleverd. De verpakking is maar 28 cm breed en 12 cm. diep dus je kan wel nagaan hoe compact zo’n Bubba|Two server is gebouwd. De komende dagen ga ik Bubba aan de tand voelen en -zoals bekend- zal daarover op Digiplace verslag worden gedaan.

Om je vast warm te maken zie je hier een sfeer foto vanuit de werkkamer van Digiplace. Je zou Bubba haast over het hoofd zien, maar hij staat er echt te pronken.

digiplace260609

Squeezebox Classic en Ubuntu

Logitech heeft een mooi assortiment netwerk muziekspelers. Met zo’n netwerkspeler kan je luisteren naar internetradio, online muziekdiensten zoals b.v.  Deezer, Live365.com of LastFm. screenshot3180609Maar je gebruikt zo’n speler ook om je eigen mp3 verzameling af te kunnen spelen over je hifi set. Een netwerkspeler wordt namelijk aangesloten op je stereo en maakt daarnaast verbinding met je netwerk (bedraad of draadloos). Digiplace heeft een Squeezebox Classic in gebruik genomen.

classic_back

Gelukkig neemt Logitech de gebruikers van Linux serieus. Naast de vertrouwde symbolen van Windows en Apple OSX staat ook Tux overal bij vermeld. Die ondersteuning moet dan worden verleend voor de bijbehorende software. Want je hebt specifieke server software nodig om je muziek vanaf je computer naar je hifi set te streamen.  Logitech gebruikt daarvoor SqueezeCenter en ze hebben er ooit dit over verteld:

Logitech introduces SqueezeCenter 7 (formerly SlimServer), our powerful and free Open Source software. Not only will it power any Squeezebox™ or Transporter®, but also any software MP3 player on your network. SqueezeCenter 7 runs on Windows, Mac, Linux, BSD and Solaris.

This robust Open Source software includes contributions from a worldwide community of developers who are driven by the desire to work on exciting projects. The efforts of Logitech’s Open Source community results in rapid development and a rich set of features, evolving in response to user feedback.

Deze tekst komt echter vanuit Google’s cache want als je op http://www.slimdevices.com/download klikt wordt je meteeen doorgestuurd naar deze plek en daar staat een licentie vermeld die volgens mij toch in tegenspraak is met hetgeen hier boven staat vermeld (?)

Neemt niet weg dat de software prima werkt. Er is een .rpm en een .deb pakket voorhanden en zelfs een tar.gz met de Perl source code. Aangezien ik hier werk met Ubuntu 9.04 heb ik gebruik gemaakt van het .deb pakket.

Het installeren is natuurlijk heel simpel onder Ubuntu. Je dubbelklikt op het gedownloade pakket en GDebi zal het werk van je overnemen. Maar let wel goed op! Een van de afhankelijkheden is de mysql server. Die wordt dan keurig mee geïnstalleerd. Maar vraagt vervolgens wel om input (wachtwoord voor mysql beheerder) en dat zie je alleen maar als je onder GDebi kiest voor het openen van de output terminal. Doe je dat niet dan lijkt het wel of er aan het installeren geen einde komt.

Zelf heb ik (vanaf de download locatie) een sudo dpkg -i squeezecenter_7.3.3_all.deb uitgevoerd en daarna -gelet op de afhankelijkheden- een sudo apt-get install -f

Vervolgens installeer je de Squeezebox op je stereoset. Daarna moet je de Squeezebox configureren. Daarvoor gebruik je de meegeleverde afstandbediening en de display van de Squeezebox. De handleiding heb ik zelf niet nodig gehad. Behalve toen ik het ipadres van mijn computer moest opgeven waar de serversoftware op draaide.  Mijn intern IP adres voor die computer bestaat namelijk niet uit 12 maar uit 11 tekens. Je moet in die situatie met een “voorloop 0 werken. (xxx.xxx.xxx.0xx of 0xx.xxx. etc.) Vervolgens open je een browser en tikt in je adresregel: http://localhost:9000/

Mocht je een firewall hebben geïnstalleerd zoals b.v. Firestarter dan is het nodig om verbinding met het afgegeven ipadres van je Squeezebox (dhcp) door te laten. En als je buiten je eigen netwerk om verbinding wil maken met je server dan zal je in je router (en firewall) de poorten 9000 en 3483 (TCP & UDP) moeten openzetten.

Maar eigenlijk spreekt dat wel voor zich denk ik. Vervolgens kan je e.e.a. gaan instellen op je server. Je maakt eerst verbinding met je Squeezebox verbind-squeezeen daarna kan je onderaan de knop “instellingen” gebruiken om je server aan alle kanten in te stellen.

interface-squeezeboxDe mogelijkheden zijn zeer divers en ik moet er nog het nodige mee gaan testen. Maar daar kom ik natuurlijk graag op terug. Voor nu kan ik alleen maar concluderen dat dit apparaat uitstekend werkt en gemakkelijk in gebruik is te nemen.

De geluidskwaliteit is erg goed en dat gaat ook op voor de gevoeligheid van de interne draadloze netwerk antenne . Het werkt werkelijk probleemloos en dus warm aanbevolen voor alle Linux muziekliefhebbers die op zoek zijn naar een dergelijke oplossing.

Squeezebox

Vandaag is bij Digiplace een Logitech Squeezebox neergezet.

3670.1.0

Een Squeezebox is een zgn. netwerk-muziekspeler. Je sluit die speler aan op je audio installatie. Dankzij een draadloze netwerkverbinding wordt die speler ook opgenomen in je computernetwerk.

Met behulp van serversoftware (waar een Debian/Ubuntu package voor wordt aangeboden) wordt de communicatie tussen je netwerk en de speler verzorgd. Dat werkt uitstekend. Er zijn welliswaar een paar zaken die je in de gaten moet houden, maar daar kom ik binnenkort uitgebreid op terug.

De combinatie van Ubuntu en de Squeezebox is 100% in orde en zal nog het nodige plezier gaan opleveren. Blijf daar Digiplace maar voor volgen. Maar nu, lieve luisteraars, moet ik toch echt weer even terug naar mijn luidsprekers.

Leestips..

Op Linuxweblogs verschijnen dagelijks artikelen die in heldere taal uitleg geven van soms complexe handelingen. De afgelopen dagen (!)  hebben wederom nuttige bijdragen laten zien. Een korte bloemlezing:

Linux documentatie project van L4L

Op dit weblog verscheen een artikel met de titel: VMWare Tools onder Ubuntu 9.04:

auteur: Frederik Vos

Overzicht

  • Getest onder: VMware Workstation 6.5; VMWare ESX 3.5.x en 4.0; VMWare Server 2.0x
  • Geteste versies: Ubuntu 9.04 alle versies

Wat…

Men is er bij Ubuntu Jaunty voor de zoveelste keer op rij een bende van te maken. Een open-vm-tools versie meeleveren die niet wil werken… De standaard VMWare Tools die maar half werken en een onstabiele situatie opleveren. Er zijn 2 manieren om het werkend te krijgen:

Uiteraard staan er nog veel meer nuttige zaken vermeld op de website van het Linux documentatie project van L4L

Linuxuser LigLog

Op dit weblog werd een oplossing aangeboden voor het aanspreken van een tweede sd kaart in een Acer Aspire One.

In eerste instantie komt er geen reaktie op de ingestoken SD kaart (van een fototoestel). De SD-kaartlezer wordt blijkbaar niet herkend in deze geïnstalleerde Linux (1).
Oplossing: (zoals elders beschreven in Eng):
– ga naar /etc/modprobe.d/
cd /etc/modprobe.d/
– maak bestand
touch pciehp …..

Kletskous

Maar er is nog heel meer te vinden. De tip van Kletskous over het laatste nummer van Full Circle en de introductie van een nieuw magazine over Ubuntu trok mijn aandacht.

Editie 25 van Ubuntu’s Online Magazine “Full Circle” is net uit. Met daarin o.a. een artikel hoe je een ander besturingssysteem virtueel binnen Ubuntu kunt draaien met behulp van Virtual Box. Een tutorial (deel 2) over Inkscape. Een verhaal van niet zo flitsende start van een Nederlander met Kubuntu en een book review Over Getting Started with Open Office .org 3.0: OpenOffice.org v3.0. (lees verder)

En we zijn er nog niet hoor. We zijn pas 10 dagen op dreef in deze juni maand maar er staat al een behoorlijke verzameling van nuttige en handige tips. Bram Schoenmakers toont b.v. KDE gebruikers hoe ze metadata gegevens van Okular kunnen opruimen:

Bramschoenmakers.nl

Okular, het KDE-programma om PDF-bestanden mee te bekijken, slaat metadata op over documenten die ermee zijn geopend. Het slaat bijvoorbeeld de positie op van wanneer je een document hebt gesloten, of de aantekeningen die je gemaakt hebt bij het doornemen van een document.

Helaas wordt deze metadata niet automatisch opgeruimd, wat tot het gevolg heeft dat er veel gegevens rond blijven slingeren over bestanden die je al een hele tijd geleden hebt verwijderd. Het onderstaande scriptje schoont alle metadata op van bestanden die niet meer bestaan. (lees verder)

Linux Ontdekt

Dit weblog heeft een goede traditie om zeer uitgebreide documentatie aan te bieden in de vorm van een pdf. Zijn laatste bijdrage over het gebruik van een Backup Linux script in Bash is zeer informatief!

Back-up. Een kort woord, een woord met veel betekenis, maar eveneens een doe-woord wat in vele gevallen niet actief wordt uitgevoerd. Door laksheid van zowel systeembeheerders als thuisgebruikers verdwijnen nog al te vaak belangrijke bestanden van de harde schijven.

Met de juiste programma’s en een kleine moeite om de configuratie ervan te overlopen kan back-uppen echter heel eenvoudig zijn. Hierbij denk ik aan volwaardige programma’s zoals BackupPC en Bacula. Voor kleinere netwerken kan men ook werken met eenvoudigere toepassingen zoals Rsnapshot, gebaseerd op Rsync.(lees verder)

Kortom, de Nederlandstalige Linux gemeenschap laat zich niet onbetuigd en werkt ieder op zijn of haar eigen manier om gebruikers een helpende hand aan te bieden. Als je mee wilt helpen:

Wij schrijven over Linux!

Prachtige recensie

Vanmorgen vroeg viel de laatste editie (nummer 6 van 6-2-2009) van Computable op de mat. Daarin staat een grote recensie over Ubuntu met als kop:

Onverschrokken steenbok valt Windows aan

(lees het volledige artikel van Computable hier)

Het is een heerlijke recensie om te lezen. Niet alleen over de desktop maar ook over de server zijn ze buitengewoon lovend. Een paar quotes:

Van Ubuntu is nu een nieuwe versie 8.10 uit voor desktop- en serversystemen. Die geeft Windows op vele vlakken het nakijken.

In het artikel wordt uitvoerig stilgestaan bij de nieuwe netwerkbeheerder.

Die laat alle mogelijke netwerken (kabel, draadloos WAN, Bluetooth en 3g/GSM/UMTS) in tabs zien, zodat je alle instellingen tegelijk kunt nakijken en opslaan.

Computable heeft ook waardering voor het wegschrijven van het besturingssysteem naar een USB stick en de versleutelde privédirectory voor laptop gebruikers. Ook de gastsessie wordt zeer gewaardeerd.

De server wordt de hemel ingeprezen met ondermeer de aanwezigheid van de virtualisatie-server (KVM). Gelet op de doelgroep van Computable staan ze wat langer stil bij de voordelen voor enterprisegebruik. Denk dan aan support, de mogelijkheden van beheer via Landscape, Raid, Apache Tomcat en OpenJDK. Maar ook zaken als ClamAV en SpamAssassin worden even aangestipt.

Alles bij elkaar kan men een prachtige conclusie verwoorden:

Ubuntu 8.10 biedt voor desktops een veel beter netwerkbeheer, gastsessies en betere multimediaondersteuning. Servers bieden ingebouwde virtualisatie, volledige Java-ondersteuning, verbeterde RAID-ondersteuning en centraal beheer via Landscape. De functionaliteit en stabiliteit zijn voorbeeldig. Windows kan hier nog een puntje aan zuigen.

Ach…niets nieuws onder de zon natuurlijk, maar wel heel plezierig om te zien dat een serieus medium als Computable Ubuntu zo onder de aandacht weet te brengen.

Vmware Server 2

In de loop der tijd heb ik verschillende virtualisatie mogelijkheden uitgeprobeerd. En dat doe ik niet omdat ik alsnog Windows virtueel wil gebruiken. Die tijd heb ik nu wel gehad. Ik gebruik het om andere Linux distributies te bekijken. Maar in de eerste plaats omdat ik een server wil laten draaien en de beste leeromgeving (op dit moment) is voor mij de virtuele omgeving.

Op de een of andere manier kom ik dan altijd weer terug bij de oplossingen van VMware. Niet omdat de alternatieven minder goed functioneren. Het heeft bij mij vooral te maken met gemak. Als je succesvol VMware hebt geïnstalleerd dan kan je meteen gebruik maken van een bridged netwerk omgeving. En ja, ik weet dat het ook kan bij b.v. Virtualbox maar met Vmware werkt het zo goed als automatisch. En dat is wel zo plezierig. Daar komt bij dat de kernel van Ubuntu’s server editie niet goed samenwerkt met Virtualbox. Je moet dan meteen een hoop kunstgrepen uitvoeren om het alsnog aan de praat te krijgen. Kortom…VMware en dan met name hun VMware Server is mijn favoriet.

De vertrouwde VMware Server 1.07 is tegenwoordig opgevolgd door VMware Server 2. En die wijzigingen gaan verder dan alleen een ander smoeltje. In tegenstelling tot de vorige versie is er nu geen aparte applicatie. Nee, nu is alles webbased gemaakt. Oftewel, je beheert je virtuele machines vanuit een webbrowser. Dat kan lokaal als op afstand gebeuren. En dat kan zowel met http als (natuurlijk) met https gebeuren.

Installeren Vmware Server 2

Installeren van VMware Server is eigenlijk niet echt veranderd ten opzichte van wat je gewend was. Je begint met het geschikt maken van je eigen systeem. Natuurlijk heb je al eens een “sudo apt-get install build-essential” gedraaid. Wat dan nog overlblijft is een “sudo apt-get install linux-headers-`uname -r` build-essential xinetd“.

Vervolgens is het nodig om een .tar van VMware Server op te halen. Dat doe je van de Vmware Server website. Je moet een gratis account aanmaken of inloggen met een bestaande login. De rest wijst zich zelf wel. Uiteraard zorg je voor een screenshot als de pagina met licentie nummers wordt vertoond. Die moet je later gebruiken anders gaat het allemaal niet werken. Zelf heb ik gekozen voor de 64 bits versie en dus heb ik VMware-server-2.0.0-122956.x86_64.tar naar binnen getrokken.

Installeren gaat vanuit een terminal met sudo ./vmware-install.pl en je kan alle vragen gewoon met default waardes bevestigen. Als uitzondering (bij mij althans) de vraag over de gewenste locatie van de virtuele machines. Ik heb daar een aparte plek op mijn data partitie voor ingericht. Als alles klaar is heb je het installatie script ook doorlopen, het registratienummer ingevuld en goed gekeken naar de output van de installer. Je hebt ook (bij het accepteren van alle defaults) een “sudo passwd root” gedaan en daar je wachtwoord ingevuld.

Als je lokaal werkt dan is het invoeren van het adres “http://127.0.0.1:8222” voldoende om in te loggen. Log in met root en het daarbij behorende wachtwoord. Als je inlogt met https dan moet je naar poort 8333 verwijzen. Vanuit een andere locatie kan je ook alles beheren, maar dan moet je in je firewall rekening houden met poort 902 (default).

Ervaringen met VMware Server 2:

Iedereen die een beetje ervaring met een vorige versie had opgedaan kan overweg met deze vernieuwde vrijgave. Het ziet er weliswaar allemaal wat anders uit, de basis is wel min of meer gelijk gebleven. Het lijkt er overigens op (maar dat kan ook aan de 64 bits versie liggen) dat het allemaal (veel) sneller werkt. In ieder geval werkt het stabiel, kunnen bestaande virtuele machines gewoon ingelezen worden en zijn de beheermogelijkheden erg plezierig in het gebruik.

De webbrowser is alleen maar een scherm om je virtuele machine te beheren. Je kan dus je browser sluiten en toch blijft je virtuele server dan in de lucht. Het vraagt verrassend weinig resources en je kan met behulp van een ssh verbinding altijd snel en betrouwbaar toegang naar je server krijgen. Dat werkt veel sneller en prettiger dan de console van VMware Server. Het is ook mogelijk om je virtuele server automatisch te laten starten nadat je Ubuntu hebt geboot.

Kortom: deze versie van VMware Server kan Digiplace van harte aanbevelen.

Bestanden delen tussen Windows en Ubuntu

Digiplace heeft op Livre een nieuwe bijdrage geleverd in de serie “Tips en Trucs”. Dit keer is een greep gedaan uit het eigen archief.

Windows gebruikers kunnen onderling bestanden uitwisselen dankzij het Server Message Blocks (SMB) protocol. Denk dan aan het delen (sharen) van mappen en bestanden. Maar gelukkig is daar ook een opensource variatie op gemaakt die naadloos kan samenwerken met die Windows gebruikers: Samba-server. De mogelijkheden van Samba-server zijn zeer uitgebreid. Zo kan je b.v. Samba integreren in Active Directory. Op oudere systemen kan je Samba server zelfs inzetten als Primary Domain Controller (PDC). Maar die mogelijkheden laten we hier verder onbesproken.

Laten we gewoon eens kijken hoe de samenwerking kan verlopen tussen Ubuntu Linux  en een Windows computer. Bedenk wel dat Samba-server met name is bedoeld om in een (Windows) omgeving ingezet te worden als fileserver. Dan heb je b.v. geen grafische interface (zoals Gnome, KDE of XFCE) op die server draaien. Deze handleiding laat de eerste grondbeginselen zien vanuit een desktop situatie. Het is zeker geen handleiding om een fileserver mee op te zetten.

Meer lezen? Dan snel naar Livre: Bestanden delen tussen Ubuntu en Windows computers.

Install VMware server 1.07 – Ubuntu Hardy AMD64

Op 28 augustus is VMware Server versie 1.07 verschenen. Zou dat ook werken onder Ubuntu Hardy Heron met een AMD64 bits architectuur? De hoogste tijd dus voor een test. En daarvoor gebruik ik dan naast VMware Server een iso bestand van Ubuntu JeOS. (overigens werkt deze werkwijze ook voor een 32 bits versie van Ubuntu)

Voor het installeren van VMware server moet je natuurlijk eerst hun binary .tar.gz downloaden. Zorg er dan ook voor dat je een gratis serial nummer verkrijgt want anders gaat het niet werken. Eenmaal gedownload pak je dat bestand uit naar b.v. je persoonlijke map. (uitpakken gaat vanzelf met “Archiefbeheer” als je dubbelklikt op dat bestand). Er verschijnt dan een nieuwe map met de naam /vmware-server-distrib

Voordat je dan de installatie routine opstart moet je Ubuntu mogelijk nog iets verder aankleden. Zou je dat niet doen dan gaat het wederom niet werken. Maar het is niet zo moeilijk. Je geeft in een terminal het volgende commando en je kan beginnen:

sudo apt-get install build-essential linux-headers-`uname -r` xinetd

Je gaat vervolgens naar de map /vmware-server-distrib en opent daarbinnen een terminal. Vervolgens geef je het commando:

sudo ./vmware-install.pl

Er komen dan een hoop vragen voorbij die je allemaal met enter kan bevestigen. De default opties zijn namelijk goed. Er komt dan ook nog een scherm voorbij waarin je het licentienummer moet intikken. Eenmaal klaar staat vmware server in je (Gnome) menu onder Toepassingen-Systeemgereedschappen. Om er vervolgens achter te komen dat het …niet werkt.

Ook daar is een simpele oplossing voor. In een terminal voer je volgende opdrachten in:

sudo ln -sf /usr/lib/gcc/i486-linux-gnu/4.2.3/libgcc_s.so /usr/lib/vmware/lib/libgcc_s.so.1/libgcc_s.so.1

en

sudo ln -sf /usr/lib/libpng12.so.0 /usr/lib/vmware/lib/libpng12.so.0/libpng12.so.0

En vanaf dat moment werkt het (althans bij mij) als een speer.

VMware - JeOS onder Ubuntu Hardy AMD64
VMware - JeOS onder Ubuntu Hardy AMD64
Ubuntu JeOS draait onder VMware server 1.07
Ubuntu JeOS draait onder VMware server 1.07

Rootkit

De afgelopen dagen zijn er nogal wat issues geweest rondom de vermeende veiligheid van verschillende distributies. Bij Fedora en Red Hat hebben b.v. onbevoegden ingebroken op hun servers. Gelukkig had men dat snel door en zijn gepaste maatregelen genomen. Ze waren niet de eerste natuurlijk met dit soort ervaringen. Ook Debian heeft soortgelijke ellende moeten doorstaan in 2003 en 2006. Om maar niet te spreken van de onlangs gevonden zeer ernstige kwetsbaarheid in de Open SSL implementatie van Debian based distributies.

Een ander recent voorval trok iets minder de aandacht. Bij Linux Mint waren hackers erin geslaagd om een trojaans paard te installeren in de php code van hun website. Ook ernstig natuurlijk, maar wel van een andere orde van grootte als je de impact daarvan vergelijkt met de problemen rondom de eerste voorbeelden.

Maar dat neemt niet weg dat iedere (Windows) bezoeker van hun website zijn of haar computer moest controleren op de aanwezigheid van een trojaans paard. Ik roep dan specifiek Windows omdat het gebruikte Trojaanse Paard met behulp van iFrames of Javascript probeert om malware op de computer te installeren. En dat gaat nou eenmaal niet op een Linux computer werken.

Dat neemt niet weg dat ook een Linux computer kwetsbaar kan zijn voor een Trojaans Paard. Er zijn daar ook wel een paar voorbeelden van geweest natuurlijk. Nou hoeven we daar achter onze desktop niet meteen ongerust over te zijn. Een desktop machine is in de regel niet zo interessant voor een dergelijke aanval. Maar bezitters van een server zullen daar natuurlijk wel anders over denken.

Er zijn verschillende mogelijkheden om je daar tegen te wapenen. Denk dan aan b.v. Nessus of Bastille maar er zijn voor de “gewone” gebruiker ook iets simpeler te gebruiken tools. De meeste bekende hulpmiddelen zijn dan chkrootkit en het gebruik van rkhunter.

Scroll naar boven