Soms is een toepassing heel klein en desondanks zo handig.
Sinds kort gebruik ik Screenruler, een klein liniaaltje om b.v. het aantal pixels van een afbeelding te kunnen meten. Staat gewoon in Synaptic en eenmaal geïnstalleerd vind je het terug in je menu “hulpmiddelen”.
Als je dan trots met een Asus Eee Netbook (zie vorige bericht) door het leven stapt dan is het natuurlijk ook handig als je daarop gebruik kan maken van het internet. Dat is niet zo lastig als je thuis of op je werk zit. Maar hoe zit dat onderweg? Je kan natuurlijk gokken op hotspots of onbeveiligde draadloze netwerken. Je kan dan beter een dongle gebruiken. Maar dan moet je weer iets kopen, mogelijk zelfs inclusief abonnement! En dat hoeft helemaal niet. Tenminste als je de beschikking hebt over een moderne smart phone.
Zelf gebruik ik de Nokia N95 8GB. Een geweldig toestel. Voorzien van het Symbian S60 3rd edition besturingssysteem. En dat werkt prima samen met je Ubuntu Netbook of laptop. Hoewel het ook met bluetooth schijnt te lukken gebruik ik liever een USB kabel. Daarmee verbind ik mijn Nokia met de Ubuntu netbook. Je Nokia merkt dat meteen op en geeft je een aantal keuzes. …
Mijn kleine Asus Eee PC (701) was al een tijd geleden in gebruik genomen met behulp van Ubuntu Eee. Maar omdat die toentertijd alleen maar beschikbaar was met Ubuntu 8.04.1 werd het tijd om het allemaal eens up te daten. Ik zag dat Ubuntu Eee tegenwoordig onder een andere naam door het leven gaat. Het zal er niet minder van zijn geworden, maar ik besloot om het deze keer eens meer “officieel” te doen.
Daarvoor heb ik eerst een iso gedownload van Ubuntu Intrepid Ibex (08.10). Die heb ik met behulp van USB Creator (Menu, Systeem, Beheer, Create a USB Startupdisk) op een lege USB stick gezet. Die is vervolgens in een usbpoort van die babylaptop gepropt en door het indrukken van de escape knop tijdens het booten kom je in een standaard installatie van Ubuntu 8.10 terecht
Die is niet standaard gevolgd maar met een paar kleine aanpassingen die ik normaal nooit zou doen voor mijn desktop.
Ten eerste heb ik gebruik gemaakt van een ext2 ipv een ext3 bestandssysteem. De achterliggende reden is dat met ext2 minder gebruik van de ssd disk zal worden gebruikt. Dat is gelet op de huidige kwaliteit van zo’n flash disk wel verstandig heb ik mij laten aanpraten.
Ook heb ik de volledige ruimte van 4GB benut voor het complete systeem (/) en heb dus geen SWAP partitie aangemaakt. Ook dit om te voorkomen dat de ssd schijf teveel wordt belast. Het is maar voor eventjes want als Ubuntu 9.04 uit komt gaat die geïnstalleerd worden. Die versie krijgt namelijk een stabiele ondersteuning voor ext4 die specifiek heel goed om kan gaan met een ssd schijf. En dat is maar goed ook, want ext2 is minder betrouwbaar in combinatie met b.v. een plotseling uitval van het systeem. Iets wat met de batterij van deze Asus zomaar kan gebeuren.
Afijn…met die aanpassingen is Ubuntu Intrepid Ibex snel op die Asus Eee gezet.
Helaas werkt wireless niet op deze manier. Je moet dan eerst een speciale eee kernel installeren. En dat kan als volgt:
wget http://www.array.org/ubuntu/array-intrepid.list
dan
sudo mv -v array-intrepid.list /etc/apt/sources.list.d/
vervolgens
wget http://www.array.org/ubuntu/array-apt-key.asc
en
sudo apt-key add array-apt-key.asc
en dan natuurlijk een sudo apt-get update waarmee je dan de kernel kan downloaden met het commando
sudo apt-get install linux-eeepc
Als je dan reboot vraagt je Eee meteen of je met een gevonden wireless netwerk contact wilt maken. Let wel op als je reboot start je EeePC met de laatste kernel op en niet met die speciale eee kernel. Druk dus op tijd op de ESC toets en kies dan uit de lijst de speciale Eee kernel.
Los dat permanent op door b.v. gebruik te maken van de mogelijkheden bij startup-manager (sudo apt-get install startupmanager) of doe een
sudo apt-get remove linux-generic linux-image-generic linux-restricted-modules-generic
Dan hoef je niet meer op te letten bij het booten van je machine.
Dit keer maak ik geen gebruik van de speciale interface die is bedacht voor het werken op deze kleine netbooks. Niet dat het niet werkt, maar ik vind het toch wel prettig om met een standaard Gnome desktop te werken. Mocht ik mij bedenken dan is het alsnog snel opgelost door:
De publieke omroepen hebben zich helaas geconformeerd aan Microsoft’s Silverlight technologie. Als je nu wil kijken naar b.v. journaal24 dan heb je Silverlight nodig om die uitzending te kunnen bekijken. En zoals mogelijk bekend werkt Silverlight niet onder Linux.
Gelukkig is er een project van Novell waar hard gewerkt is om een alterntief aan te bieden. Dat is het project Moonlight. Inmiddels is officieel versie 1.0 uitgebracht. Met behulp van de instructie zoals hier is weergegeven is het heel eenvoudig om een plugin onder Firefox te installeren. Er is zelfs een 64 bits versie voor beschikbaar. En als je daarna naar b.v. journaal24 gaat wordt er eerst een codec pack gedownload en wordt daarna de content keurig op je scherm vertoond.
Een kleine ergenis bij het gebruik van Firefox onder een (Linux) Gnome desktop is het popup schermpje wat rechts onderaan verschijnt als je een bestand hebt gedownload.
Niet dramatisch vervelend hoor, maar je krijgt daar een klein popup schermpje die je verteld dat je bestand volledig binnen is gekomen. En dat is lastig want dat schermpje verhinderd je om door te klikken naar een andere virtuele desktop. Dat kan je ook doen met een toetscombinatie, maar ik zoek liever de oplossing in de applicatie die de overlast veroorzaakt.
En dat kan. Open Firefox en tik in de adresregel het commando:
about:config
Accepteer de waarschuwing die je dan krijgt en zoek naar de regel
alerts.totalOpenTime -> 4000
klik op het getal 4000 en maak daar 500 van. Probleem opgelost.
Je kan ook nog andere tweaks toepassen natuurlijk. Dat zijn er veel te veel om hier allemaal te behandelen. Je kan in ieder geval Firefox dramatisch versnellen zoals ik al eens hier had gepubliceerd. Maar je kan ook met een druk op je backspace toets een bladzijde terugbladeren in je browser. Dat is erg handig en eenvoudig te verkrijgen door het getal in de regel
browser.backspace_action ->2 te verlagen naar 0
Vanmorgen vroeg viel de laatste editie (nummer 6 van 6-2-2009) van Computable op de mat. Daarin staat een grote recensie over Ubuntu met als kop:
Onverschrokken steenbok valt Windows aan
(lees het volledige artikel van Computable hier)
Het is een heerlijke recensie om te lezen. Niet alleen over de desktop maar ook over de server zijn ze buitengewoon lovend. Een paar quotes:
Van Ubuntu is nu een nieuwe versie 8.10 uit voor desktop- en serversystemen. Die geeft Windows op vele vlakken het nakijken.
In het artikel wordt uitvoerig stilgestaan bij de nieuwe netwerkbeheerder.
Die laat alle mogelijke netwerken (kabel, draadloos WAN, Bluetooth en 3g/GSM/UMTS) in tabs zien, zodat je alle instellingen tegelijk kunt nakijken en opslaan.
Computable heeft ook waardering voor het wegschrijven van het besturingssysteem naar een USB stick en de versleutelde privédirectory voor laptop gebruikers. Ook de gastsessie wordt zeer gewaardeerd.
De server wordt de hemel ingeprezen met ondermeer de aanwezigheid van de virtualisatie-server (KVM). Gelet op de doelgroep van Computable staan ze wat langer stil bij de voordelen voor enterprisegebruik. Denk dan aan support, de mogelijkheden van beheer via Landscape, Raid, Apache Tomcat en OpenJDK. Maar ook zaken als ClamAV en SpamAssassin worden even aangestipt.
Alles bij elkaar kan men een prachtige conclusie verwoorden:
Ubuntu 8.10 biedt voor desktops een veel beter netwerkbeheer, gastsessies en betere multimediaondersteuning. Servers bieden ingebouwde virtualisatie, volledige Java-ondersteuning, verbeterde RAID-ondersteuning en centraal beheer via Landscape. De functionaliteit en stabiliteit zijn voorbeeldig. Windows kan hier nog een puntje aan zuigen.
Ach…niets nieuws onder de zon natuurlijk, maar wel heel plezierig om te zien dat een serieus medium als Computable Ubuntu zo onder de aandacht weet te brengen.
Het zal niemand zijn ontgaan dat KDE met een behoorlijke Tour de Force bezig is. De transitie van KDE 3.* naar 4.* gaat nou eenmaal niet zonder slag of stoot. Persoonlijk vind ik de manier waarop KDE met haar vormgeving omgaat bijzonder fraai. Er wordt echt iets nieuws neergezet. En dat valt alleen maar te prijzen. Het zal ongetwijfeld ook Gnome artiesten inspireren om de Gnome desktop (nog) verder te verbeteren. In de tussentijd zijn er al mogelijkheden waarvan sommige teruggrijpen naar ontwikkelingen binnen KDE.
Zo is het mogelijk om een andere muispointer te installeren.
Tsja…een kleine tweak van je Gnome desktop inderdaad. Maar eenmaal geïnstalleerd valt toch op hoe vaak je naar een muis zit te koekeloeren. En dan is het best aangenaam om de oxygen-cursor-theme te installeren. Vanuit een terminal is dat snel gerealiseerd met een sudo apt-get install oxygen-cursor-theme oxygen-cursor-theme-extra
Voor mij is dit nu een default instelling geworden. Met dank aan KDE voor de inspiratie. (en Jam’s Ubuntu voor de informatie)
Naar nu is gebleken is het toch mogelijk om Adobe AIR te installeren en te gebruiken onder een 64 bits versie van (Ubuntu) Linux. Er zijn weliswaar geen specifieke pakketten gemaakt voor deze architectuur maar dat is gelukkig geen zwaarwegend bezwaar gebleken. De procedure is goed omschreven en redelijk eenvoudig uit te voeren.
Om te beginnen moet je de laatste versie van Adobe AIR downloaden.
Vervolgens wordt volgens deze pagina aanbevolen om het pakket “getlibs” te gebruiken om specifieke 32 bits pakketjes te installeren op je systeem. Bij mij bleek dat niet nodig te zijn omdat ik die software al eerder had gebruikt bij ondermeer de installatie van Google Earth.
Wel heb ik handmatig zowel libnns als libnspr gedownload want die had dan weer niet eerder geïnstalleerd. Vervolgens heb ik gewoon de handleiding afgewerkt en zonder problemen Adobe Air aan de praat gekregen.
Toch blijft e.e.a. niet helemaal handig te werken. Als je b.v. gebruik gaat maken van twhirl dan moet je toch elke keer je wachtwoord ingeven. Dat wordt niet onthouden. Ook zal het sluiten van het venster de applicatie afsluiten ondanks dat je hebt ingesteld dat het dan moet verdwijnen naar het paneel. Maar dan zijn dan de kleine ongemakken.
In ieder geval kan je eens kijken waar het allemaal om draait. En dat is dan weer mooi meegenomen.
UPDATE:
Het ziet er naar uit dat door de installatie van Adobe AIR iets mis is gegaan met de applicatie (Toepassingen) Installeren/Verwijderen. De applicatie start namelijk leeg op. Dat is op te lossen door deze applicatie opnieuw te installeren. Vanuit een terminal is dat eenvoudig uit te voeren met het commando sudo apt-get –reinstall install gnome-app-install
Het is inmiddels wel duidelijk geworden dat Twitter een blijvertje is geworden. Er komen dan ook steeds meer zgn. microbloggers bij. Zelf gebruik ik ook Twitter maar heb wel af en toe geworsteld met de onder Linux beschikbare clients. Er zijn verschillende mogelijkheden om te gebruiken (en dan beperk ik mij tot Gnome).
Je kan natuurlijk Twitter gebruiken vanuit een terminal maar echt handig is dat niet. Dan heb je nog Pidgin (met microblog-purple) of Empathy en de Prism Twitter is dan weer een andere optie. En je hebt gtwitter en Twitux klaar staan in de repositories van Ubuntu. En dan heb je natuurlijk nog de mogelijkheden om te twitteren vanuit je browser met behulp van TwitKit en ga zo maar door. Mogelijkheden genoeg. Maar uiteindelijk kon geen van die clients of webbased oplossingen mij 100% overtuigen.
Maar mogelijk is dat nu opgelost met de ontdekking van Gwibber.
Gwibber is an open source microblogging client for GNOME developed with Python and GTK. It supports Twitter, Jaiku, Identi.ca, Facebook, Flickr, Digg, and RSS. Please note that this is roughly beta-quality software.
Zoals je ziet gaat het om veel meer dan alleen maar een Twitter client. Dat maakt het ook zo leuk. Het programma verkeert nog in beta fase. Via een Tweet van Jan Stedehouder begreep ik dat bij hem het programma veel crashes heeft veroorzaakt. Zelf heb ik dat nog niet gemerkt.
Voorlopig ga ik Gwibber verder aan de tand voelen. Mocht het toch weer tegenvallen dan meld ik dat wel weer. Of je volgt digiplace op http://twitter.com/digiplace.
Onlangs kwam ik ergens (?) een tip tegen die ook bij mij een lang gekoesterde wens mogelijk maakte. Het bleek gewoon om een instelling te gaan onder Nautilus. Als je Nautilus opstart en kiest voor “bewerken”, “voorkeuren” dan kies je daar voor het tabblad “weergave”. Je kan daar de zgn. Pictogrambijschriften aanpassen. Plaats “grootte” bovenaan, “geen” in het midden en “wijzigingsdatum” als laatste.
Dankzij deze instelling maak je het mogelijk dat Nautilus voortaan het aantal bestanden in een map laat zien. Losse bestanden worden voorzien van hun bestandsomvang. Deze instelling is voor mij nu de standaard geworden. 
