Boosheid? Ach, gut…

Zo, het moest maar eens een keer gezegd worden en dat is deze week dan ook maar eens gedaan. In het buitenland is tenminste wel echte waardering voor het open source en open standaardenbeleid van Nederland. Punt! Nu een deel van Nederland met vakantie is, de Tweede Kamer de koffers al heeft gepakt en de beheerders van de NOiV-site met een mirakelslag een indrukwekkende hoeveelheid nieuwe content op het net hebben geplaatst, durft Ineke Schop het wel te zeggen. En al die boosheid vanuit de Tweede Kamer, de leveranciers (sorry Ineke, je bent de open leveranciers vergeten), de gemeenten, de overheden én de open gemeenschappen? Eigenlijk is dat grote onzin, maar Ineke is grootmoedig genoeg om te erkennen dat er nu eenmaal bij hoort.

Ik herinner mij nog levendig een debat tussen Margaret Thatcher en Neill Kinnock in het Britse Lagerhuis. Thatcher lag met iedereen overhoop. Met de Europese Gemeenschap, met de NAVO, met de Commonwealth. Kinnock’s speech was een briljant staaltje van vileine rethoriek, gebruik makend van Thatcher’s eigen uitspraken: “We feel sorry for the other…” en vul dan maar een getal in. Want Thatcher stond alleen. De punch line is in mijn geheugen geëtst: “Now I know why she says ‘we’ so much. It’s less lonely that way”. Gek hè, dat dit citaat naar boven komt bij de verfrissend openhartige ontboezeming die de programmamanager van het NOiV de wereld in heeft gestuurd?

Want wij begrijpen niet dat het echt de bedoeling is om samen, in alle openhartigheid te werken aan het realiseren van het open standaarden en open source beleid. Dat begrijpen wij echt niet. Wij snappen niet waarom die openhartigheid onder een strakke regie moet plaatsvinden, in besloten en niet aangekondigde bijeenkomsten, met duidelijk gedefinieerde binnen- en buitenringen. Dat niet alles op voorhand wordt gecommuniceerd heeft echt niets met gebrek aan openheid te maken, maar met effectiviteit.(*)

Wij begrijpen ook niet dat het niet zinvol is om de open deskundigheid uit het veld in de volle breedte aan te boren. Want wij snappen niet dat een deel van die deskundigheid eigenlijk helemaal niet deskundig is, dat het vooral -weliswaar goedbedoelend en hardwerkend, maar toch – amateurs zijn.(*) Gelukkig zijn daar de deskundige ambassadeurs die, heel effectief, in een paar dagdelen per maand het kaf van het koren kunnen scheiden.

Wij begrijpen ook niet dat papieren prestaties ook echt wapenfeiten zijn. Het is toch niet voor niets dat de NOiV-monitor zoveel waarde hecht aan papier en getekende intenties. Kom op mensen, snap nou dat we hier te maken met overheden! Het is dan wel jammer dat ze dat in de Tweede Kamer ook niet goed zien, want daar schijnt toch een oververtegenwoordiging aan politici met ambtelijke wortels in te zitten.

En we snappen ook niet dat 200 open source applicaties bij de overheid te danken is aan de noeste arbeid van het NOiV team. Okay, de meerderheid van die applicaties zit vooral op de achtergrond, maar dat geldt zo’n beetje voor het hele internet en de daarvoor benodigde beheers- en ontwikkeltools. Wees dan in ieder geval blij dat de beheerders bij de overheden dat wel snappen. Wees blij dat er hier en daar enthousiaste, zij het wat eigenwijze medewerkers zijn die experimenteren met pakketten als GIMP. Het hoeft er maar één te zijn, maar dat is toch winst.  Aangezien ik, als enige, binnen mijn welzijnsorganisatie werk op een Windows desktop met meerdere open source applicaties, dan wel op een laptop voorzien van Linux, kan ik dan veilig stellen dat mijn club compleet open source compliant is. Ik zou even moeten tellen, maar ik denk dat we ruim boven de 200 applicaties komen. Even kijken? Jawel, volgens Synaptic zijn er 2059 pakketten geïnstalleerd.

We snappen niet dat we, net als het buitenland, het geheel lekker van grote afstand moeten bekijken. We moeten vooral niet het buitenland als referentiepunt gebruiken. Kijk, die mooie casussen van grootschalige migraties die worden gepresenteerd (als ze al feitelijk kloppen), dat is puur om enthousiast te maken, zodat we iedereen aan het schrijven krijgen. Dat levert meer papier op en dat is goed. Kijk, al die grote migraties in Europa, Latijns-Amerika, Azië en Rusland. Dat is wel mooi natuurlijk en je moet ze altijd noemen in een rapport. Maar dat doen we zo niet in Nederland. Hier moeten we eerst iedereen achter een document krijgen, dan moeten we iedereen via binnen- en buitenringen in werkgroepen krijgen, dan gaan we heel voorzichtig bescheiden pilots opzetten, die uiteraard heel goed gevolgd moeten worden. En het moet vooral niet te veel deining veroorzaken. Dat snappen we niet.

Gelukkig was ik nog niet met vakantie, anders had ik de wijze woorden pas over een paar weken kunnen lezen. Wij mogen best boos worden van het NOiV. Ook al begrijpen we het niet.

(*) Niet uit de duim gezogen, maar opgeschreven door vertegenwoordigers van het programmabureau.